ispirto
a. (ispi’rto) ‹t.
Etil alkol.
ispiyonlamak
(-i)
Bir kimsenin s›rlar›n›,
davran›fllar›n›, eylemlerini gözleyerek
yetkili kiflilere bildirmek.
israf
a. (isra:f) Ar.
Para, zaman, emek ve
benzeri bir fleyi gereksizce harcama.
is-
raf etmek
o fleyi bofl yere harcamak.
istatistik, -¤i
a.
1.
Verileri derleme, s›n›f-
land›rma, tablolar ve grafiklerle özetle-
me, örnekleme bilgilerini yorumlama ve
genelleme yöntemlerini içeren mate-
matik dal›; say›m bilimi.
2.
Bu mate-
matik dal›na göre bir olgu için haz›rlan-
m›fl say›sal tablo, say›mlama.
istavrit
a. Yun. hayb.
Uskumrugillerden,
s›cak ve ›l›man denizlerde yaflayan, eti
lezzetli küçük bir bal›k.
istavroz
a. Yun.
Haç.
istek, -¤i
a.
ve
ön a.
1.
Bir fleyi yapabilme,
elde etme dile¤i; arzu:
kazanma iste¤i.
2.
Birinden istenilen fley, talep:
‹ste¤imi
yerine getirmediniz.
istek kipi
a. dlb.
‹stek belirten kip; -e ekiy-
le kurulur:
vereyim, veresin, vere, vere-
lim, veresiniz, vereler.
isteka
a. (iste’ka) ‹t.
Bilardo oyununda kul-
lan›lan uzunca sopa.
isteklendirmek
(-i)
Birinde bir fley yapma
iste¤ini uyand›rmak, özendirmek, tefl-
vik etmek.
istem
a.
Bir kimseden bir fley yapmas›n› ya
da yapmamas›n› dileme, talep:
Fabrika
çal›flanlar›n›n istemleri sonunda yerine
getirildi.
istenç, -ci
a.
‹rade.
isteri
a. Fr.
Duyarl›l›¤›n ve davran›fllar›n ge-
çici olarak bozulmas›yla kendini göste-
ren bir sinir bozuklu¤u, histeri.
istiare
a. (istia:re) Ar. ed.
E¤retileme.
istibdat, -d›
a. (istibda:t) Ar.
Uyruklar›na
hiçbir hak ve özgürlük tan›mayan yöne-
tim biçimi, despotluk.
istida
a. (istida:) Ar. esk.
Dilekçe.
istif
a. ‹t.
1.
Bir fleyin üst üste düzgün ko-
nulmas›yla yap›lan düzgün y›¤›n.
2.
Ke-
reste, tahta gibi a¤aç ürünlerini beklet-
mek ya da kurutmak için belirli düzen-
lerde üst üste dizerek yap›lan y›¤›n.
3.
Stok.
istif etmek 1)
istiflemek.
2)
stok
etmek.
istifa
a. (istifa:) Ar.
1.
Kendi iste¤iyle gö-
revden ayr›lma.
2.
‹flten ayr›lma iste¤i-
ni belirten dilekçe.
istifa etmek
iflinden
çekilmek, görevinden ayr›lmak.
istifade
a. (istifa:de) Ar.
Yararlanma, fay-
dalanma.
istifade etmek
yararlanmak,
ç›kar sa¤lamak.
istiflemek
(-i)
1.
Y›k›lmayacak biçimde
düzgünce yerlefltirmek, istif etmek:
odunlar› istifledik.
2.
Stok etmek.
istifra¤
a. (istifra:¤) Ar. esk.
Kusma.
istif-
ra¤ etmek
kusmak.
istihbarat
ç. a. (istihba:ra:t) Ar.
1.
Yeni ö¤-
renilen bilgiler, haberler.
2.
Bilgi topla-
ma, haber alma.
istihdam
a. (istihda:m) Ar. esk.
Bir iflte, bir
görevde kullanma.
istihdam etmek
bir
iflte, bir görevde kullanmak.
istihkak, -¤›
a. (istihka:k) Ar.
Hak kazan›lan
fley.
istihkâm
a. (istihkâ:m) Ar. ask.
Düflman
sald›r›s›n› durdurmak, düflmana karfl›
savunma yapmak için düzenlenmifl yer.
istihkâm s›n›f›
a.
Savaflan birliklerin sald›-
r›s›n› kolaylaflt›ran, savunma gücünü
art›ran, yap› iflleriyle u¤raflan teknik as-
kerî s›n›f.
istihsal, -li
a. (istihsa:l) Ar. Üretim.
istikamet
a. (istika:met) (k kal›n okunur)
Ar.
Do¤rultu, yön.
istikbal, -li
a. (istikba:l) Ar.
Gelecek.
istiklal, -li
a. (istikla:l) (k kal›n okunur) Ar.
Ba¤›ms›zl›k.
istikrar
a. (istikra:r) (k kal›n okunur) Ar.
Kararl›l›k.
istila
a. (istila:) Ar.
1.
Bir yeri, bir ülkeyi as-
kerî güç kullanarak ele geçirme.
2.
Ya-
y›lma, kaplama.
istila etmek 1)
bir ye-
ri, bir ülkeyi askerî güç kullanarak ele
geçirmek;
2)
yay›lmak, kaplamak.
ispirto
istila
336
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 336
