nozdan oluflan kar›fl›m›n kondu¤u zey-
tinya¤l› bir yemek.
iman
a. (i:ma:n) Ar.
1.
Bir dinin ortaya koy-
du¤u de¤erlere, kurallara tüm benli¤iy-
le inanma, din inanc›, inanç, itikat.
2.
‹slam dinine inanma.
3.
mec.
Güçlü
inanç.
iman etmek 1)
Tanr›’ya, dine
inanmak;
2)
güçlü bir inanç duymak.
imanl›
ön a.
1.
‹man› olan, inançl›.
2.
mec.
Vicdanl›, insafl›.
imans›z
ön a.
1.
‹man› olmayan, inançs›z.
2.
mec.
Ac›mas›z, insafs›z.
imar
a. (i:ma:r) Ar.
1.
Bay›nd›rl›k.
2.
Bay›n-
d›r duruma getirme.
imar etmek
bay›n-
d›r duruma getirmek.
imarethane
a. (ima:retha:ne) Ar.+Far. esk.
Yoksullara ve ö¤rencilere yemek da¤›t-
mak için kurulmufl hay›r kurumu.
imbat
a.
Yaz›n, gündüz denizden karaya
do¤ru esen mevsim rüzgâr›.
imbik, -¤i
a. Ar.
Dam›tmaya yarayan, da-
m›tma iflinde kullan›lan ayg›t; dam›t›c›.
imdat, -d›
a. (imda:t) Ar.
1.
Tehlikede ola-
na yap›lan yard›m.
2.
ünl.
Yetiflin! Kur-
tar›n!
imece
a. topb.
K›rsal topluluklarda köyün
ya da kiflilerin zorunlu ifllerinin köylü-
lerce eflit koflullarda emek birli¤iyle ya-
p›lmas›.
imge
a.
1.
Bellekte tasarlanan, canland›r›-
lan ve gerçekleflmesi özlenen fley, düfl,
hayal.
2.
ruhb.
Duyularla alg›lanan nes-
nenin bilinçte beliren benzeri, imaj, ha-
yal.
imgelem
a.
Bir nesneyi, o nesne karfl›s›n-
da olmaks›z›n tasarlama, yaratma yeti-
si; muhayyile.
imgelemek
(-i)
Bellekte bir imge olufltur-
mak, tahayyül etmek.
imha
a. (imha:) Ar.
Ortadan kald›rma, yok
etme.
imha etmek
ortadan kald›rmak,
yok etmek.
imik, -¤i
a. hlk.
Bo¤az, g›rtlak.
imkân
a. (imkâ:n) Ar.
Olanak.
imkân yok
olanaks›z.
imkâns›z
ön a.
Olanaks›z.
imkâns›zlaflmak
(nsz.)
Olanaks›zlaflmak.
imla
a. (imla:) Ar.
Yaz›m.
imleç
a. bl.
Bir karakteri yazma, silme, ara-
ya sokma, düzeltme gibi gelecek yaz›m
konumunu belirten ve görüntüleme ek-
ran›nda izlenebilen devingen, ›fl›kl› be-
nek.
imparator
a. Lat.
Bir imparatorlu¤u yöne-
ten kifli.
imparatoriçe
a. (imparatori’çe)
1.
‹mpara-
torun kar›s›.
2.
‹mparatorlu¤u yöneten
kad›n.
imparatorluk, -¤u
a.
1.
‹mparator olma
durumu ya da imparatorun unvan›.
2.
Kendi topraklar›nda yaflayan çeflitli
uluslar› egemenli¤i alt›nda toplayan
devlet biçimi.
imrenmek
(-e)
1.
Be¤enilen, hofllan›lan bir
fleyi edinmek ya da bir yiyece¤i yeme
iste¤i duymak; g›pta etmek.
2.
Be¤eni-
len bir kifliye benzemeyi istemek.
imsak, ki
a. (imsa:k) Ar.
Oruca bafllama
zaman›.
imsakiye
a. (imsa:kiye) Ar.
Ramazanda
imsak zaman›n› yerel saatlere göre gös-
teren çizelge.
imtihan
a. (imtiha:n) Ar.
S›nav.
imtihan et-
mek 1)
bilgi derecesini ölçmek, s›na-
mak;
2)
denemek, s›namak.
imtiyaz
a. (imtiya:z) Ar.
1.
Ayr›cal›k.
2.
huk.
Fabrika kurmak, maden iflletmek
vb. için devlet taraf›ndan verilen özel
izin.
imza
a. (imza:) Ar.
Bir kimsenin bir yaz›y›
onaylad›¤›n› ya da bir sözleflmeyi kabul
etti¤ini vb. belirtmek için metnin alt›na
her zaman ayn› biçimde yazd›¤› ad ve
soyad› ya da çizdi¤i iflaret.
imza etmek
imzalamak.
imzalamak
(-i)
1.
Bir yaz› ya da belgeye
imza atmak.
2.
Bir kimseye an› olarak
sunulan esere imza atmak.
in (I)
a.
1.
Yabani hayvanlar›n kendilerine
yuva edindikleri kovuk.
2.
Ma¤ara.
in
iman
in
330
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 330
