rak:
‹lkin ondan hofllanmam›flt›m.
ilkokul
a. esk.
Zorunlu ö¤renim ça¤›ndaki
çocuklar›n temel e¤itim ve ö¤retimini
sa¤lamak için aç›lm›fl befl y›ll›k okul.
ilkö¤retim
a.
Örgün e¤itim sisteminin oku-
ma yazmay›, aritmeti¤i, iyi bir yurttafl
olmak için gerekli bilgi ve becerileri ka-
zand›ran sekiz y›ll›k ilk basama¤›.
ilkö¤retim okulu
a.
Zorunlu ö¤renim ça-
¤›ndaki çocuklar›n temel e¤itim ve ö¤-
retimini sa¤lamak için aç›lm›fl sekiz y›l-
l›k okul.
ilk önce
be.
‹lkin, en önce, en baflta.
ilk yard›m
a.
Sa¤l›¤› tehlikede olan kiflilere,
ilk bak›mlar›nda acil olarak uygulanan
pratik tedavi yöntemlerinin tümü.
ilkyaz
a. (i’lkyaz)
‹lkbahar, bahar.
illa
be. (i’lla:) Ar.
‹lle.
illallah
ünl. (i’llalla:h) Ar.
Usanç, b›kk›nl›k,
bezginlik belirtir:
‹llallah bu çocuktan!
ille
be. (i’lle) Ar.
1.
Ne olursa olsun, mut-
laka, illa:
‹lle ben de yan›nda olacakm›-
fl›m.
2.
Hele, özellikle:
Tüm arkadafllar›-
n› sever, ama ille de Cem der.
illegal, -li
ön a. (i’llegal) Fr.
Yasa d›fl›.
illet
a. Ar.
1.
Hastal›k.
2.
tkz.
K›zd›ran, si-
nirlendiren fley ya da kifli:
B›rak flu ille-
ti.
3.
mec.
Hastal›k derecesine varan
al›flkanl›k:
Hâlâ sigara kullan›yorsun, flu
illeti b›rakamad›n gitti.
illet olmak
çok
sinirlenmek, çok k›zmak.
illüzyon
a. Fr.
1.
El çabuklu¤u, hile, göz ya-
n›lmas›ndan yararlanarak bir fleyi do¤-
ru ve gerçekmifl gibi gösterme ifli; bu
biçimde akl› ve duygular› yan›ltarak ya-
rat›lan etki.
2.
Yan›lsama.
illüzyonist
a.
ve
ön a. Fr.
‹llüzyon yapan ki-
fli.
ilmek, -¤i (I)
a.
‹lmik.
ilmek (II)
(-i)
1.
Gevflek bir dü¤üm yapa-
rak ba¤lamak.
2.
Hal› dokurken dü-
¤ümleri ba¤lamak.
ilmî
ön a. Ar.
Bilimsel.
ilmik, -¤i
a.
1.
Birbirine geçirilmifl iplikler-
den ya da yünden oluflan tekstil yüzey-
lerinin temel ögesi.
2.
Çözülmesi kolay,
e¤reti dü¤üm.
ilmiklemek
(nsz.)
E¤reti dü¤ümle ba¤la-
mak.
ilmühaber
a. (i’lmühaber) O.T. esk.
1.
Hâl
k⤛d›.
2.
Al›nd› k⤛d›.
iltica
a. (iltica:) Ar.
S›¤›nma.
iltica etmek
s›¤›nmak.
iltifat
a. (iltifa:t) Ar.
1.
Söz ve davran›fllarla
birinin gönlünü alma, güler yüz göster-
me.
iltifat etmek
güler yüz ve incelikli
sözlerle birine ilgi göstermek.
iltihap, -b›
a. Ar.
Vücudun herhangi bir ye-
rinde mikroplanmadan dolay› fliflkinlik,
k›rm›z›l›k ve a¤r› ile beliren irin topla-
mas›; yang›.
iltihaplanmak
(nsz.)
‹ltihap oluflmak, yan-
g›lanmak.
iltimas
a. (iltima:s) Ar.
1.
Birini haks›z ye-
re kay›rma, ona arka ç›kma.
2.
mec.
Bi-
rine herhangi bir konuda ayr›cal›k ve
öncelik tan›ma.
iltimas etmek
(geç-
mek) kay›rmak, korumak.
im
a.
‹flaret, iz, belirti, alamet.
ima
a. (i:ma:) Ar.
Dolayl› olarak anlatma,
üstü kapal› olarak belirtme.
ima etmek
dolayl› olarak anlatmak.
imaj
a. Fr.
1.
‹mge, hayal.
2.
Bir kiflinin, bir
firman›n vb.nin kendisiyle ilgili olarak
baflkalar›nda yaratmak istedi¤i ya da b›-
rakt›¤› izlenim.
imal, -li
a. (i:ma:l) Ar.
1.
Ham maddeyi ifl-
leyerek mal üretme.
2.
Yap›m.
imalat, -t›
ç. a. (i:ma:la:t) Ar.
Ham madde
ifllenerek yap›lan her türlü mal.
imalathane
a. (i:ma:la:tha:ne) Ar.+Far.
Ham maddelerin ifllenerek mal olarak
piyasaya sürülecek duruma getirildi¤i
ifl yeri; yap›mevi.
imam
a. Ar.
1.
Cemaate namaz k›ld›ran ki-
fli.
2.
Müslümanl›kta mezhep kuran ki-
fli.
3.
Baz› küçük ‹slam devletlerinde
devlet baflkan›.
imambay›ld›
a.
Aç›lan patl›canlar›n içine
so¤an, sar›msak, domates ve mayda-
ilkokul
imambay›ld›
329
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 329
