köfleli ayraç, -c›
a
. Ayraç içinde bulunan
bir anlat›mda, ayr›ca ayraç içine al›n-
mas› gereken bir aç›klama için kullan›-
lan köfleleri k›r›k dikey bir çizgiden olu-
flan ayraç:
O gün (Cumhuriyet’in ilan›
[29 Ekim 1923]), Türk ulusu için bir
dönüm noktas›yd›.
köfle vuruflu
a. sp
. Futbolda, bir oyuncu-
nun topu kendi yar› alan›ndaki kale çiz-
gisinin d›fl›na ç›karmas› durumunda
karfl› tak›m oyuncusunun kenar çizgisi
sonundan kulland›¤› at›fl, korner.
köflk
a. Far
. Bahçe içine yap›lm›fl, ço¤un-
lukla yaz›n kullan›lan oldukça büyük
süslü ev; kas›r.
kötek, -¤i
a. Far
. Sopayla at›lan dayak.
kötü
ön a.
1.
(nesneler için) ‹stenilen, be-
¤enilen nitelikte olmayan; fena:
kötü bir
masa
.
2.
(
insan için
) Gerekli niteliklere
sahip olmayan
. 3.
K›r›c›, incitici, kaba:
kötü söz.
4.
Üzücü, endifle veren:
kötü
bir haber
.
5.
Zararl›, tehlikeli:
kötü bir
kaza
.
6.
(yiyecek, içecek için
) Bozuk,
kalitesiz:
kötü bir et.
7.
(hava için
) F›rt›-
nal›, so¤uk, ya¤murlu, karl›:
kötü bir
hava
.
8.
(
sa¤l›k için)
Bozuk, yerinde ol-
mayan.
9.
Rahats›z edici, pis: kötü bir
koku.
kötü etmek (yapmak)
keyfini ka-
ç›rmak, sa¤l›¤›n› bozmak.
kötü olmak
olumsuz bir durum almak.
kötücül
ön a
. ve
a
.
1.
Kötülük isteyen (ki-
fli).
2.
Kötülük eden.
3.
(
hastal›k ya da
ur için
) Tehlikesi olan, habis.
kötülemek
(-i)
1.
Bir kimse için kötü fley-
ler söylemek.
2.
(
nsz.) (insan için
) Sa¤-
l›¤› bozulmak.
3.
(
nesneler için)
Kalite-
si bozulmak, niteli¤i bozulmak.
kötüleflmek
(nsz.)
Kötü duruma gelmek,
fenalaflmak.
kötülük, -¤ü
a.
1.
Kötü olma durumu.
2.
Zarar verecek davran›fl ya da söz.
kötümsemek
(-i)
Bir olay›, bir konuyu yal-
n›z olumsuz yönleriyle düflünmek ya da
ele almak.
kötümser
ön a.
Bir durumu ya da bir olay›
kötü yanlar›yla ele alan, karamsar, pesi-
mist.
kötürüm
ön a
.
1.
Yafll›l›k ya da sakatl›k ne-
deniyle yürüyemeyen.
2.
mec
. ‹fllevini
yerine getiremeyen, ifl göremez durum-
da olan.
köy
a. Far
. Yönetim durumu, toplumsal ve
ekonomik özellikleri ya da nüfus yo-
¤unlu¤u bak›m›ndan kentten ay›rt edi-
len, halk› tar›msal etkinliklerle ya da
hayvanc›l›kla geçimini sa¤layan yerle-
flim birimi.
köylü
ön a
.
1.
Köyde yaflayan ya da köyde
do¤mufl olan.
2.
a.
Köy halk›.
3.
mec
.
Kaba, anlay›fls›z, görgüsüz.
köy odas›
a
. Köylülerin çeflitli toplant›lar
yapt›klar› ya da köye gelen konuklar›n
kalmas› için haz›rlanm›fl yer.
köz
a. Küçük kor parças›.
közlemek
(-i)
Et, sebze, meyve, hamur gi-
bi fleyleri köz üzerinde piflirmek.
Kr
kim
. Kripton elementinin simgesi.
kral
a. Sl.
1.
En yüksek devlet otoritesini ve
bütün devlet baflkanl›¤› yetkilerini, kal›-
t›m ya da soylularca seçilme yoluyla
elinde bulunduran kifli.
2.
mec.
Herhan-
gi bir alanda baflkalar›ndan üstün olan
kifli:
sineman›n kral›
.
3.
mec. Çok bafla-
r›l› ve zengin ifl adam›:
tekstil kral›.
kral dairesi
a
. Büyük ve lüks bir otelin en
konforlu ve genifl dairesi.
kraliçe
a. (krali’çe) Sl
.
1.
Kral kar›s› ya da
krall›¤› yöneten kad›n.
2.
mec.
Kendi
cinsleri aras›nda herhengi bir üstünlü-
¤ü olan kad›n:
güzellik kraliçesi.
kraliyet
a.
Sl.+Ar.
Krall›k.
krall›k, -¤›
a.
1.
Kral olma durumu ya da
kral›n görevi.
2.
Kral taraf›ndan yöneti-
len devlet ve bu devletin topra¤›.
kramp
a. Fr.
Bir ya da birkaç kas›n irade d›-
fl›, a¤r›l› ve geçici olarak kas›lmas›.
krampon
a. Fr. sp.
Futbol ayakkab›lar›n›n
taban›na, çimende daha rahat hareket
etmelerini sa¤lamak üzere yerlefltirilen
küçük ç›k›nt›lardan her biri.
köfleli ayraç
krampon
403
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 403
