ortak payda
a. mat.
‹ki ya da daha çok kes-
rin paydalar›n›n ortak katlar›.
ortak tümleç
a. dlb.
S›ral› va ba¤l› tümce-
lerde, bütün yüklemlere ba¤l› olan ve
genellikle ilk tümcede yer alan tümleç:
Ödevini yapt›, bitirdi.
orta kulak, -¤›
a. anat.
Kula¤›n, d›fl kulakla
iç kulak aras›nda yer alan ve kulak zar›,
ile çekiç, üzengi, örs kemiklerini kapsa-
yan bölümü.
ortak yap›m
a. sin.
Çeflitli ülkelerden iki ya
da daha çok yap›mc›n›n ifl birli¤i yapa-
rak gerçeklefltirdikleri film çal›flmas›.
ortak yaflama
a. dirb.
De¤iflik türden iki
canl›n›n dengeli olarak birlikte yaflama
biçimi; simbiyosis:
Su yosunu ve man-
tardan oluflan likenler, ortak yaflama
güzel bir örnektir.
ortakyaflar
ön a. dirb.
Ortak yaflama duru-
munda olan (canl›).
ortak yüklem
a. dlb.
S›ral› va ba¤l› tümce-
lerde, bütün tümcelerin yüklemi olan
yüklem:
Biri sinemaya gitti, di¤eri tiyat-
roya.
ortalama
a.
1.
Ortalamak eylemi.
2.
mat.
‹ki ya da ikiden daha fazla say›n›n ya da
de¤erin toplan›p, bu toplam›n rakam
say›s›na bölünmesiyle ortaya ç›kan say›
ya da de¤er.
ortalamak
(-i)
1.
Ortas›n› bulmak, ortas›na
gelmek.
2.
sp.
Topu rakip kale önüne
do¤ru atmak.
ortal›k, -¤›
a.
1.
Bulunulan yer, çevre:
Or-
tal›k çok ›ss›zd›.
2.
‹çinde bulunulan,
yaflan›lan ev, oda vb. bir yer:
Ortal›¤›
topla, konuklar›m›z gelecek.
ortal›kta
göz önünde, meydanda.
ortal›k yer
herkesin gelip geçti¤i yer.
ortam
a.
1.
Canl› bir varl›¤›n içinde bulun-
du¤u, yaflad›¤› do¤al ya da maddi ko-
flullar›n tümü:
Palmiye a¤ac›, s›cak ve
nemli bir ortamda yetiflir.
2.
mec.
Bir
kiflinin ya da bir insan toplulu¤unun ya-
flam›n› etkileyen ve yönlendiren koflul-
lar›n tümü:
çal›flma ortam›.
ortanca (I)
a.
ve
ön a.
Yafl bak›m›ndan bü-
yük ile küçük aras›nda olan (kardefl).
ortanca (II)
a. (orta’nca) Lat. bitb.
Taflk›-
rangillerden, süs bitkisi olarak da yetifl-
tirilen, topsu kümeler oluflturan k›rm›z›,
pembe, mor çiçekleri olan bir bitki.
ortaokul
a. esk.
Ö¤rencileri genel e¤itim
yoluyla hem yaflama hem de liseye ha-
z›rlayan üç y›ll›k ortaö¤retim okulu.
orta oyunu
a.
Geleneksel Türk tiyatrosun-
da, sahne ve dekor kullanmadan, dört
yan› izleyicilerle çevrili bir alanda ve do-
¤açlama olarak oynanan güldürü türün-
de oyun.
ortaö¤retim
a.
‹lkö¤retimden geçtikten
sonra ö¤renimini sürdürmek isteyen
gençleri daha üst ö¤retime ya da teknik
ve meslek alanlar›na haz›rlamak için
planlanan ö¤retim dönemi.
orta parmak
a.
Elin ortada yer alan en uzun
parma¤›.
orta flekerli
ön a.
1.
fiekeri ne az ne çok
olan:
orta flekerli kahve.
2.
(durum için)
Ne çok iyi ne çok kötü.
ortay
a. mat.
1.
Bir düzlem fleklin belli bir
do¤rultudaki paralel bütün kirifllerini
eflit parçalara bölen do¤ru.
2.
Bir üç-
gende, tepe noktas›n› karfl›t kenar›n or-
tas›na ba¤layan do¤ru parças›.
orta yafll›
ön a.
Ne yafll› ne de genç olan.
orta yuvarlak, -¤›
a. sp.
Futbolda, oyun
alan›n ortas›ndaki oyunun bafllat›ld›¤›
yer; santra.
Ortodoks
öz. a.
ve
ön a. Fr.
Ortodoks Kili-
sesine ba¤l› olan (kifli).
Ortodoksluk, -¤u
öz. a.
1.
Do¤u Hristiyan
kiliseleri taraf›ndan sürdürülen mezhep.
2.
Ortodoks olma durumu.
ortopedi
a. Fr. t›p
Vücutta kemikler, kaslar,
kirifller, sinirler gibi hareketi sa¤layan
organlar›n bozukluklar›n› inceleyen, te-
davi eden t›p ve cerrahi dal›.
ortopedik, -¤i
ön a.
Ortopediye iliflkin, or-
topediyle ilgili olan.
oruç, -cu
a. Far.
‹badet amac›yla kiflinin
ortak payda
oruç
471
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 471
