atom reaktörü
a.
Nükleer parçalanma so-
nucunda oluflan enerjiyi denetim alt›n-
da tutan düzenek.
atom santrali
a.
Atom reaktörü yard›m›yla
enerji elde edilen fabrika.
atom numaras›
a.
Bir atomun protonlar›-
n›n say›s›na eflit olan ve periyodik cet-
velde yerini gösteren s›ra numaras›.
atölye
a. Fr.
El eme¤ine dayanan ifllerle u¤-
raflanlar›n ya da ressam ve heykelt›rafl-
lar›n çal›flt›klar› yer, ifllik:
marangoz
atölyesi, resim atölyesi.
at sine¤i
a. hayb.
Çift kanatl›lardan; at, s›-
¤›r ve domuzlarda d›fl asalak olarak ya-
flayan eklem bacakl› bir sinek türü.
Au
kim. Lat.
Alt›n elementinin simgesi.
aut
a. ‹ng. sp.
Topun oyun alan›n›n d›fl›na
ç›kmas›.
av
a.
1.
Yaban hayvanlar›n› yakalama ve
vurma ifli:
Yaban domuzu av›ndan dö-
nüyorlard›.
2.
Bir hayvan›n besinini
oluflturan bir baflka hayvan:
Y›lan, av›na
sessizce yaklaflt›.
3.
Avlanan hayvanla-
r›n tümü:
Karfl›m›za iyi bir av ç›kmad›-
¤›ndan eve elimiz bofl döndük.
4.
mec.
Kendisinden yarar sa¤lamak amac›yla
tuza¤a düflürülmek istenen kifli:
Akl›n›
kullan, yoksa orada av olursun.
ava ç›k-
mak
avlanmak için gitmek:
Ö¤leden
sonra ava ç›kaca¤›z.
avadanl›k, -¤›
a.
Çeflitli el araçlar›ndan
oluflan alet tak›m›.
aval
ön a. argo
Ak›ls›zca, ahmakça davra-
nan (kifli).
aval aval
be. argo
Aptalca:
Aval aval ne ba-
k›yorsun?
avam
ç. a. (ava:m) Ar.
1.
Halk›n afla¤› gö-
rülen tabakas›.
2.
Halk.
Avam Kamaras›
öz. a.
‹ngiltere’de millet-
vekillerinin oluflturdu¤u meclis.
avanak, -¤›
ön a. Erm. argo
Kolayca alda-
t›labilen, anlay›fls›z, budala.
avans
a. Fr.
1.
Alaca¤›ndan kesilmek üzere
bir kifliye ya da bir kuruma önceden ya-
p›lan ödeme, öndelik:
Maafl›n›z›n dörtte
birini avans olarak alabilirsiniz.
2.
Bir
oyunda ya da bir yar›flmada karfl› tara-
f›n üstün duruma geçmesi için rakibe
tan›nan kolayl›k:
Tavlada her zaman sa-
na iki say› avans veririm.
avanta
a. (ava’nta) ‹t. argo
Emek verilme-
den sa¤lanan kazanç:
Avantadan geçi-
nip gidiyor.
avantaj
a. Fr.
Bir durumun sa¤lad›¤› yarar,
üstünlük:
Uzun boyunun da avantaj›n›
kullan›p basketbol seçmelerini kazand›.
avare
ön a. (a:va:re) Far.
‹flsiz güçsüz, ba-
fl›bofl, aylak:
Avare insanlar gibi günler-
ce kentte dolan›p durdu.
avaz
a. Far.
Yüksek ses, hayk›r›fl, nara.
avaz avaz (avaz› ç›kt›¤› kadar) ba¤›r-
mak
bütün gücüyle ba¤›rmak:
Arkam-
dan avaz avaz ba¤›r›yordu.
avc›
a.
1.
Avlanmay› al›flkanl›k durumuna
getirmifl ya da ifl edinmifl kifli.
2.
Avc›-
larla ilgili olan:
avc› b›ça¤›, avc› yele¤i.
3.
ön a.
(hayvan için) Baflka hayvanlar›
yakalamakta usta olan:
avc› kedi.
4.
mec.
Büyük bir istekle bir fleyin peflin-
den koflan ve onu elde etmeye u¤raflan
kifli:
define avc›s›.
avc› uça¤›
a.
Düflman uçaklar›n› düflürmek
amac›yla kullan›lan uçak.
averaj
a. ‹ng. sp.
At›lan gollerin ya da ya-
p›lan say›lar›n toplam›ndan, yenilen
gollerin ya da say›lar›n toplam›n›n ç›ka-
r›lmas›yla sa¤lanan fark, say› fark›.
avize
a. (avi:ze) Far.
Tavana as›lan ve cam-
dan, plastikten, porselenden ya da me-
talden yap›lm›fl ayd›nlatma arac›.
avize a¤ac›
a. bitb.
Zambakgillerden, süs
bitkisi olarak dünyan›n her taraf›nda ye-
tifltirilen, avize biçiminde sark›k, beyaz
ve mor renkte iri çiçekleri olan bir süs
bitkisi.
av köpe¤i
a.
Avc›ya yard›mc› olmak üzere
e¤itilmifl taz›, kopoy, za¤ar gibi köpek-
lerden her biri.
avlak, -¤›
a.
Av hayvanlar›n›n bolca oldu-
atom reaktörü
avlak, -¤›
72
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 72
