amac›yla haz›rlanm›fl haritalar:
co¤rafya
atlas›, tarih atlas›.
2.
Resim, levha, fle-
ma ya da tablolardan oluflan ve bir ko-
nuyla ilgili olarak haz›rlanm›fl kitap:
fen
atlas›.
atlas çiçe¤i
a. bitb.
Kaktüsgillerden, k›rm›-
z› ya da pembe çiçekler açan bir tür
kaktüs.
atlatmak
(-i, -e, -den)
1.
Atlamas›n› sa¤la-
mak:
Ö¤retmen, ö¤rencilerinin tümünü
atlama beygirinden atlatt›.
2.
(gazeteci-
likte) Önemli bir haberin di¤er gazete-
lerden önce yay›mlanmas›n› sa¤lamak.
3.
(-i) mec.
Kötü bir durumu geçifltir-
mek:
Uça¤›m›z düflme tehlikesi atlatt›.
4.
mec.
Bafl›ndan savmak, oyalamak,
geçifltirmek, aldatmak:
Üç gündür beni
atlat›yorsunuz, sizden yaln›zca kesin bir
yan›t istiyorum.
atlet
a. Fr.
Atletizmle u¤raflan sporcu:
Bin
befl yüz metrede yar›flan atletimiz birin-
ci oldu.
atlet fanilas›
a.
Kolsuz, ask›l›, aç›k yakal›
erkek fanilas›.
atletik, -¤i
ön a.
ve
a. Fr.
1.
Atletlere ilifl-
kin:
Atletik oyunlarda çok baflar›l›yd›.
2.
Vücudu atlet gibi geliflmifl:
Uzun boylu,
atletik biriydi
.
atletizm
a. Fr.
Koflu, atlama, atma, a¤›rl›k
kald›rma gibi bireysel yap›lan sporlar.
atl› kar›nca
a.
1.
Bir eksen çevresinde dö-
nen bir taban ve bu taban üzerine yer-
lefltirilmifl oyuncak hayvanlar ve tafl›t-
lardan oluflan e¤lence arac›.
2.
hayb.
‹ri
bir kar›nca türü.
atmaca
a. hayb.
Kartalgillerden, ava al›flt›-
r›labilen, uzun kuyruklu küçük bir y›rt›c›
kufl.
atmak
(-i, -e)
1.
Bir fleyi bir tarafa f›rlat-
mak:
Topu bana at.
2.
Bir fleyi yüksek
bir yerden b›rakmak:
Çay›na fleker att›n
m›?
3.
Vücudu ya da bir organ› bir yö-
ne do¤ru savurmak:
Kolunu omzuma
att›.
4.
Birini bir yerden uzaklaflt›rmak,
kovmak, ilgisini kesmek:
Kirac›lar› evin-
den atm›flt›.
5.
Koymak, dökmek, serp-
mek:
Yeme¤e biraz k›rm›z› biber atar
m›s›n?
6.
Baflka bir yere tafl›mak, gö-
türmek:
Kullanmad›¤›m›z bu eflyalar›
bodruma atal›m.
7.
Vurmak:
Bana flaka-
dan bir tokat att›, ama can›m ac›d›.
8.
‹leri bir tarihe b›rakmak:
Toplant›y› iki
hafta sonraya atm›fllar.
9.
Örtmek:
Üflü-
yünce flal›n› omzuna att›.
10.
Yap›lan
kötü bir ifli baflkas›na yüklemek:
Suçu
bana att›lar.
11.
(-i)
Bir fleyi kullanmak-
tan vazgeçmek:
Fesi at›p flapka giyme-
ye bafllad›k.
12.
(nsz.) argo
Uydurmak,
yalan söylemek:
Çok at›yorsun.
13.
(nsz.)
Sökülmek, y›rt›lmak:
Pantolonu-
mun arkas› dikifl yerinden att›.
14.
(kalp, nab›z) Çarpmak, vurmak:
Nabz›n
h›zl› at›yor.
15.
Yollamak:
Sana oradan
bir kart atm›flt›m.
16.
Etkisi yok olmak:
Yorgunlu¤umu ancak att›m.
17.
(top,
tüfek) Patlamak:
Törenden önce top at-
t›lar.
atmasyon
a.
ve
ön a. tkz. argo
Uydurma,
yalan, palavra.
atmosfer
a. Fr.
1.
gökb.
Bir gök cismini sa-
ran hava tabakas›, gaz yuvar›.
2.
gökb.
Hava küre, hava yuvar›.
3.
mec.
‹çinde
bulunulan ve etkisinde kal›nan ortam,
çevre:
Buran›n atmosferi hofluma gitti.
atol, -lü
a.
(Maldiv Adalar› yerlilerinin di-
linden) Mercan adas›.
atom
a. Fr. kim.
ve
fiz.
Maddenin tüm özel-
liklerini tafl›yan ve onun bölünemeyen
en temel parçac›¤›.
atom bombas›
a.
Atom çekirdeklerinin
parçalanmas› sonucunda ortaya ç›kan
enerjiye dayanan bomba.
atom çekirde¤i
a.
Atomun, proton ve nöt-
ronlardan oluflan ve çevresinde elekt-
ronlar›n doland›¤› merkez bölümü.
atom enerjisi
a.
Atom çekirdeklerinin par-
çalanmas› ya da hafif atomlar›n kaynafl-
mas› sonucunda elde edilen enerji.
atom kütlesi
a.
Bir atomun, 16 say›s› ile
gösterilen oksijen atomuna göre kütlesi.
atlas çiçe¤i
atom kütlesi
71
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 71
