MR. ROCHESTER’LA ‹LK
KARfiILAfiMA
Thornfield’daki yaflam›m, bafllad›¤› gibi sessiz sedas›z geçiyordu.
Bazen çok s›k›ld›¤›m› söylersem, san›r›m okuyucular›m beni anlarlar.
Tabi ki mutsuz de¤ildim. Fakat bazen yaflam›mda heyecan olmas›n› is-
tiyordum.
Aylardan ocakt›. Adéle üflütüp hastaland›¤› için, o gün ders yapm›-
yorduk. Mrs. Fairfax’›n yazd›¤› bir mektubu postahaneye götürmeyi
önerdim. Gidece¤im yer olan Hay (Hey) Köyü, yaln›zca iki mil kadar
uzaktayd›. Bu, güzel bir k›fl ö¤leden sonras› için, hofl bir yürüyüfl ola-
cakt›.
Thornfield’dan saat üç s›ralar›nda ayr›ld›m. Yaln›z olmak hofluma
gitmiflti.
Hay’e giden yol, yokufl yukar› oldu¤u için, bir çite dayanarak din-
lenmek zorunda kald›m. Orada dururken, uzaktan bir atl›n›n geldi¤ini
duydum. Birdenbire, önümde büyük, siyah bir köpek belirdi. ‹lk baflta
korktuysam da, bir atl›n›n bana do¤ru geldi¤ini görünce, korkum biraz
olsun hafifledi. H›zla yan›mdan geçtiler, ben de yoluma devam ettim.
28
