MARY ELE GEÇ‹R‹L‹YOR
Korsanlara karfl› koymaya çal›flmak faydas›zd›. Bizi Dalga’ya gö-
türmelerine ses ç›karmad›k. Hatta, onlarla birlikte çal›flmaya istekli gö-
rünmenin yarar›m›za oldu¤unu anlam›flt›m. Böylece, onlar›n güvenini
kazan›p bir f›rsat›n› bulunca da kaçmay› tasarl›yordum.
Dalga, bat› yönünde yol al›yordu. Akflama do¤ru, uzakta bir kara
parças› göründü. Yüksek da¤lar›n aras›ndan geçerek bol a¤açl› bir kör-
feze geldik. Rüzgâr kesilmiflti, gemiyi sahile halatlarla çekmek gereki-
yordu. Kaptan Çaylak, sahile birkaç sandal gönderdi. Bana da bunlarla
birlikte gitmeyi emretti.
Koyun bir taraf›nda, t›pk› bir nehir gibi içeri giren, dar, bo¤az›ms›
bir yer vard›. Gemiyi buradan çekerek daha geniflçe bir yere getirdik.
Böylece, korsan gemisi, kimsenin göremeyece¤i flekilde saklanm›fl
oluyordu.
Burada bir süre kalarak, son f›rt›na ve savafllar›n neden oldu¤u
hasarlar› onard›k. Bütün eflyalar d›flar› ç›kar›lm›fl; sand›klar›n, kutular›-
n üzerindeki adlar, nereden geldi¤i kesinlikle belli olmayacak flekilde
de¤ifltirilmeye bafllanm›flt›. Baflka bir grup da, yelkenleri yenilemekle
u¤rafl›yordu.
Körfezin a¤z›na bir iki nöbetçi b›rakmay› da ihmal etmemiflti Kap-
tan. Bir sabah bu nöbetçilerden biri, iki mil kadar aç›kta bir geminin gö-
54
