açt›¤›mda, Mary’yi bafl ucumda buldum. Aya¤a kalkabilmek için on gün
daha beklemem gerekti. Bu süre boyunca, Mary her gün yan›ma gelip
bana saatlerce kitap okudu. Mavi gözlü, çocukluktan yeni ç›km›fl; her
zaman nefleli ve canl› bir k›zd›. Onu gemide herkes seviyordu. Hele ba-
bas›, k›z›ndan baflka bir fley düflünmüyordu.
Kara Ku¤u’dan gelen yüzlerce göçmeni doyurabilmek, depodaki
yiyecekle Amerika’ya kadar idare edebilmek için tay›nlar oldukça azal-
t›lm›flt›.
Son günlerde biraz s›k›nt› çekmekle birlikte, sonunda Quebec’e
ulaflt›k.
Limana girip r›ht›ma yanaflt›¤›m›zda, vakit akflam olmufltu. Göç-
menlerin ço¤u sahile ç›km›flt›. Mary’yle birlikte güverteden çevreyi sey-
rediyorduk.
– Yar›n, dedim. Beni ‹ngiltere’ye götürecek bir baflka gemi bulmak
için, senden ayr›laca¤›m. Bana o kadar iyili¤in dokundu ki; bunlar›n al-
t›ndan nas›l kalkaca¤›m› bilemiyorum...
Mary gidiflime karfl› ç›kt›:
– Bizden ayr›lmana gerek yok, dedi. Babam da zaten sana bunu
söyleyecekti. Bizim yan›m›zda kal›p denizcilik bilgilerini biraz daha ge-
lifltirmeye çal›flsan fena m› olur? Sonra, gemi subaylar› aras›nda bir
görev al›rs›n. Böylece, hep beraber olurduk.
– Bundan daha güzel, daha tatl› bir fley akl›ma gelmiyor, diye ya-
n›t verdim. Bütün yaflam›m› denizde geçirsem de s›k›lmam...
Daha sonra, konuyu Kaptan Dean’le de konufltuk. Kaptan bana,
gemisinin üç hafta daha orada kalaca¤›n› bildirdi ve:
– Git Kanada’da flöyle bir dolafl, dedi. Gücün yerine gelir, kendini
toplars›n. Sen dönünceye kadar, biz de haz›rl›klar›m›z› tamamlar›z.
* * *
48
