ve yiyecek götürüp götüremeyece¤imi sordum. Fakat nereye gidersem
gideyim, Antony bir gölge gibi peflimden geliyor; h›nz›r adam yapt›¤›m
her hareketi kolluyordu. Üçüncü kaptan›n ad› John Pinto (Con Pin-
to)’ydu. Kendisinin içkiye pek düflkün oldu¤unu bilirdim. Kaptan De-
an’in odas›nda eski bir rom fliflesi bulmufltum. Rom, denizcilerin pek
sevdi¤i çok sert bir içkidir. ‹çine bir parça uyku ilâc› att›m. Sonra biraz
da buz gibi su ekleyerek bunu Pinto’ya gösterdim.
– Bir kadeh de size vereyim mi? dedim.
– Tabi, ama kadeh de¤il, bir bardak doldur.
Su barda¤›n› doldurarak korsan kaptana uzatt›m. So¤uk suyun et-
kisiyle, uyku ilâc›n›n verdi¤i buruklu¤u fark etmemiflti bile.
– Çok güzelmifl! dedi. Biraz daha koy bakay›m.
Onu da içti ve ilâc›n etkisiyle çok geçmeden derin bir uykuya dal-
d›.
Kaptan Dean’le k›z›n›n kapat›ld›¤› kamaran›n önüne bir nöbetçi di-
kilmiflti. Elimdeki rom fliflesinden bir bardak da ona verdim. Üst güver-
tede iki nöbetçi, k›çta da Antony vard›. Rom verdi¤im nöbetçi kendin-
den geçince, Kaptan Dean’in kap›s›n› vurdum. Hafifçe:
– Aç›n, size bir fley söyleyece¤im, diye f›s›ldad›m.
Mary, sesimi tan›yarak kap›y› açt›. Durumu Kaptan’a anlatt›m.
– Rüzgâr sahilden esiyor... dedim. Nöbetçilerin birkaç›n› uyku ilâ-
c› vererek uyuttum. Sizin tayfalar›n hapsedildikleri ambar› açaca¤›m.
Kendi geminizle kaçars›n›z. Fakat ben sizinle gelemeyece¤im.
Mary:
– Nas›l olur? diye itiraz etti. Seni nas›l b›rak›r›z bu vahflî adamla-
r›n elinde?
– Ben onlar›n yan›nda kalaca¤›ma dair yemin ettim, dedim. Sö-
zümden nas›l dönerim? Benim için korkma. ‹lk f›rsatta kaçar›m, yine
bulufluruz.
Önerimi güçlükle kabul ettiler. Sonra güverteye ç›karak, elimdeki
flifleyi oradaki nöbetçilere de gösterdim.
– Üçüncü Kaptan bunu çok be¤endi, dedim. ‹sterseniz birer bar-
dak da size vereyim.
57
