da yok de¤ildi. “Gemi buraya yak›n olsayd› fena m› olurdu?” diye söy-
lenip duruyorlard›.
Andre:
– Buraya yak›n olsayd›, Eskimolar onu çoktan bulmufl ve içinde ne
var ne yoksa, toplam›fl olurlard›, diye yan›t verdi. O zaman biz de a¤-
z›m›z› havaya açard›k. fiunu da söyleyeyim ki, o gemide kalmak iste-
yen varsa buyursun gitsin, kimseyi zorla burada tutmaya niyetimiz yok!
Tekrar yola ç›k›p gemiye ulaflt›¤›m›zda, güverteye ilk t›rmanan Te-
rence oldu.
– Bu ambar kapa¤›n› kim aç›k b›rakt› be? diye ba¤›rd›. Ama zara-
r› yok, nas›lsa bizden sonra kimse gelmemifltir buraya. Tam bu s›rada,
Terence korkuyla bir 盤l›k att›. Yukar› t›rmanan, kocaman, k›ll› bir el
görünmüfltü.
David:
– Hemen kapa¤› kapa! diye seslendi.
Terence, kapa¤› çekerken; David, tüfe¤in namlusunu aral›ktan
uzat›p atefl etti. Sonra kapa¤› aç›p bakt›k. Bu, yiyeceklerin kokusuna
dayanamay›p gelen bir beyaz ay›yd›.
Terence, flüpheli bak›fllarla ambar› araflt›rd›ktan sonra:
– Bir tane daha varsa afla¤›da? diye söylendi. Bunu ben buldum,
bir tane daha olup olmad›¤›n› anlamak da bana düfler. Önce ben ine-
ce¤im afla¤›ya. Belki kapa¤› da ben aç›k b›rakm›fl›md›r.
Tüfe¤i eline alarak ambardan afla¤› indi. Biraz sonra bizi de ça¤›r-
d›. Baflka ay› yoktu. Hayvan, sa¤lam sand›klar› açamad›¤› için yiyecek-
lere bir fley yapamam›flt›. Böylece bu olay da, en zarars›z flekilde, hat-
ta bizim yarar›m›za sonuçlanarak atlat›lm›flt›. Geri kalan eflyalar›, iki k›-
za¤a yerlefltirerek yola ç›kt›k. Bu kez, kapaklar› s›k› s›k›ya kapamay›
unutmam›flt›k.
* * *
84
