BEYAZ TAVfiAN, KÜÇÜK B‹LL’‹ YOLLUYOR
Beyaz Tavflan, bir fley düflürmüfl gibi kayg›yla yerlere
baka baka ilerliyordu.
Alice, onun flöyle m›r›ldand›¤›n› iflitti:
– Düfles! Düfles! Yarabbim, nerede düflürmüfl olabili-
rim? Ah tüylerim, b›y›klar›m! Beni idam ettirecek...
Onun, yelpazeyle eldivenleri arad›¤›n› anlayan Alice de
aramaya bafllad›. Fakat onlar› bulamad›. Zaten gölde yüz-
dü¤ünden beri her fley de¤iflmifl gibiydi. Küçük kap›l›, cam
masal›, uzun hol ortadan yok olmufltu.
Tavflan, hâlâ aranmakta olan Alice’i gördü ve k›zg›n bir
sesle ba¤›rd›:
– Burada ne iflin var Marry Anne (Meri En)? Hemen eve
kofl, benim yelpazemle eldivenlerimi getir. Çabuk ol!
Alice öyle korkmufltu ki, bir yanl›fll›k oldu¤unu anlata-
madan, iflaret edilen yere kofltu. Kendi kendine:
– Beni hizmetçisi sand›, ama kim oldu¤umu ö¤renince
flafl›racak!... Fakat eldivenlerle yelpazeyi kendisine götür-
meliyim... Bulabilirsem tabi.
23
