yuvarlak gözlerini açm›fl ona bak›yor ve pençesini uza-
tarak ona dokunmaya çal›fl›yordu.
Köpe¤i çok sevmiflti; ama kendisini ›s›rabilece¤ini dü-
flününce korkuyla ürperdi...
Korkudan ne yapt›¤›n› bilemeden yerden bir dal parça-
s› al›p köpe¤e do¤ru uzatt›. Köpek s›çrad› ve nefleli bir
havlamayla dal›n üzerine atlad›. Alice, köpe¤in kendi üze-
rine düflmemesi için, bir a¤ac›n arkas›na s›¤›nd›. Köpek
birkaç kez havlad›ktan sonra, bir köfleye çekilip uyuklama-
ya bafllad›.
Alice, sakland›¤› yerden ç›karak solu¤u kesilinceye ka-
dar kofltu. Art›k köpek uzaklarda kalm›flt›.
Alice, bir a¤aca dayand› ve yapraklardan biriyle yelpa-
zelenmeye bafllad›. Bir yandan da düflünüyordu: “Çok tat-
l› bir köpekti do¤rusu. Ona baz› oyunlar ö¤retmek isterdim
ama... Ama boyum biraz daha büyük olsayd›...”
Alice, birden an›msad›:
– Az daha unutuyordum. Benim biraz büyümem gerek.
Bir fleyler yemem veya içmem gerekir, ama ne?...
Çevresine bak›nd›. Çiçekler... Çimenler... Hemen yan›
bafl›nda bir mantar iliflti gözüne. Mantar kendinden büyük-
tü. Alt›na, iki taraf›na ve arkas›na bakt›ktan sonra akl›na bir
de üstüne bakmak geldi.
Parmaklar›n›n ucunda yükselip bak›nca, mantar›n üze-
rindeki mavi gözlü bir t›rt›lla göz göze geldi. Kollar›n› ka-
vuflturmufl, sakin sakin nargile içiyordu.
* * *
29
