med Âkif, Maarif Vekili Hamdullah
        
        
          Suphi’nin (Tanr›över) ›srar› üzerine
        
        
          Kahraman Ordumuza adad›¤› bir fliirini
        
        
          yar›flmaya soktu. TBMM’nin 12 Mart
        
        
          1921 tarihli oturumunda Mehmed
        
        
          Âkif’in fliiri ulusal marfl olarak kabul
        
        
          edildi. fiiirin bestelenmesi için aç›lan
        
        
          ikinci yar›flmaya 24 besteci kat›ld›.
        
        
          1924’te Ankara’da toplanan seçici ku-
        
        
          rul, Ali R›fat Ça¤atay’›n bestesini kabul
        
        
          etti. Bu beste 1930 y›l›na kadar Ulusal
        
        
          Marfl olarak çal›nd›ysa da 1930’da de-
        
        
          ¤ifltirilerek Cumhurbaflkanl›¤› Orkestra-
        
        
          s› fiefi Osman Zeki Üngör’ün haz›rlad›-
        
        
          ¤› bugünkü beste yürürlü¤e kondu. Mar-
        
        
          fl›n armonilemesini Edgar Manas, bando
        
        
          düzenlemesini ‹hsan Servet Künçer
        
        
          yapt›. Dokuz dörtlük ve bir befllikten
        
        
          oluflan ‹stiklâl Marfl› fliirinin ilk iki dört-
        
        
          lü¤ünün ‹stiklâl Marfl› güftesi olarak
        
        
          söylenmesi uygun görüldü.
        
        
          
            ‹stiklâl Savafl›
          
        
        
          bk.
        
        
          
            Kurtulufl Savafl›
          
        
        
          
            ‹fl Bankas›
          
        
        
          bk.
        
        
          
            Türkiye ‹fl Bankas›
          
        
        
          
            ‹flgaller
          
        
        
          Kurtulufl Savafl› s›ras›nda ‹tilâf Devlet-
        
        
          lerince Anadolu’da iflgal edilen yerler.
        
        
          Mütareke sonras› ‹tilâf Devletleri, bir
        
        
          yandan Bo¤azlar› iflgal ederken, bir
        
        
          yandan da ‹stanbul’da karargâh kura-
        
        
          rak, Osmanl› Hükûmeti’ni dolayl› da
        
        
          olsa etki alt›na alm›fllard›. Daha sonra,
        
        
          ‹ngilizlerle Frans›zlar, planlar›na uygun
        
        
          olarak Orta Do¤u’yu paylaflt›lar. Bu
        
        
          arada Anadolu’da kendilerine ay›rd›k-
        
        
          lar› bölgelerin stratejik bak›mdan
        
        
          önemli olan baz› yerleri ufak birliklerle
        
        
          denetim alt›na ald›lar. Frans›zlar: Dört-
        
        
          yol, Mersin, Adana ve yörelerini, Af-
        
        
          yonkarahisar ‹stasyonu’nu iflgal etti. ‹n-
        
        
          gilizler: Batum, Antep, Cerablus kentle-
        
        
          rini, Konya ‹stasyonu’nu, Marafl, Bire-
        
        
          cik, Urfa ve Kars’› iflgal etti. Marafl ve
        
        
          çevresi daha sonra Frans›zlara b›rak›ld›.
        
        
          ‹talyanlar ise, Antalya, Kufladas›, Fethi-
        
        
          ye, Bodrum ve Marmaris ile yak›n yö-
        
        
          relerini iflgal etti. Böylece ‹tilâf Devlet-
        
        
          leri, Ateflkefl Antlaflmas› hükümlerini
        
        
          uygulatmak amac›yla önemli merkezle-
        
        
          ri ellerine geçirmifl oldular. Daha sonra
        
        
          15 May›s 1919’da ‹zmir ve çevresi Yu-
        
        
          nanl›lar taraf›ndan iflgal edildi.
        
        
          
            ‹fltirakçi Hilmi
          
        
        
          bk.
        
        
          
            Hüseyin Hilmi (‹fltirakçi Hilmi)
          
        
        
          
            ‹talya ‹tilâfnamesi
          
        
        
          Kurtulufl Savafl› s›ras›nda çarp›flmalara
        
        
          son vermek amac›yla Osmanl› Hükû-
        
        
          meti’yle ‹talyanlar aras›nda Londra’da
        
        
          imzalanan antlaflma (13 Mart 1921). ‹s-
        
        
          tanbul Hükûmeti ad›na Hariciye Vekili
        
        
          Bekir Sami Bey ile ‹talya Hariciye Ve-
        
        
          kili Kont Sforza aras›nda imzalanan
        
        
          antlaflmada, Trakya ve ‹zmir’in Türki-
        
        
          ye’ye iadesi, ‹talyan askerlerinin Ana-
        
        
          dolu’dan çekilmesi ve ‹talya’n›n serma-
        
        
          ye yard›m›nda bulunmas› gibi konular
        
        
          ele al›nd›ysa da antlaflma hükümleri
        
        
          TBMM Hükûmeti taraf›ndan kabul
        
        
          edilmedi.
        
        
          
            ‹tilâf Devletleri
          
        
        
          1898-1905 aras› ‹ngiltere, Fransa ve
        
        
          Rusya aras›nda imzalanan bir dizi ant-
        
        
          laflma sonucu 1907’den sonra oluflturu-
        
        
          lan siyasî birli¤e verilen ad. I.Dünya Sa-
        
        
          vafl› öncesi Almanya’n›n ekonomik ve
        
        
          askerî yönden güçlenmesi karfl›s›nda
        
        
          kendine müttefik arayan Fransa, Rusya
        
        
          ile bir antlaflma imzalad›ktan (1892)
        
        
          sonra ‹ngiltere’ye ittifak önerdi. Fran-
        
        
          sa’n›n amac›, Almanya’y› do¤udan ve
        
        
          bat›dan kuflatmakt›. Daha önce Alman-
        
        
          ya ile ittifak yapmak isteyen ‹ngiltere,
        
        
          bu girifliminin sonuçsuz kalmas› üzerine
        
        
          Fransa’ya yaklaflt›. 1904’te Fransa ile
        
        
          ‹ngiltere aras›nda bir antlaflma imzalan-
        
        
          d›. 1907’de ‹ngiltere-Rusya antlaflma-
        
        
          s›yla üç devlet aras›ndaki ç›kar çat›flma-
        
        
          lar› çözümlenerek siyasî birlik tamam-
        
        
          land›. Almanya ile ‹tilâf Devletleri ara-
        
        
          s›ndaki rekabet ve silâhlanma yar›fl›,
        
        
          I.Dünya Savafl›’n›n bafllamas›na neden
        
        
          oldu. Savafl s›ras›nda, ‹ttifak Devletle-
        
        
          ri’nden ayr›lan ‹talya ve Romanya, ‹tilâf
        
        
          Devletleri yan›nda yer ald›. Daha sonra
        
        
          ABD ve Yunanistan da onlara kat›ld›.
        
        
          Savafl› kazanan ‹tilâf Devletleri, Osman-
        
        
          l› Devleti’yle imzalad›¤› Mondros Atefl-
        
        
          kes Antlaflmas› (30 Ekim 1918) sonras›
        
        
          Anadolu’nun çeflitli bölgelerini iflgal et-
        
        
          tilerse de Millî Mücadele’den zaferle ç›-
        
        
          k›lmas› üzerine TBMM Hükûmetiyle
        
        
          Lozan Bar›fl Antlaflmas›’n› imzalamak
        
        
          zorunda kald›lar.
        
        
          
            ‹ttifak Devletleri
          
        
        
          I.Dünya Savafl›’nda Almanya, Avustur-
        
        
          ya-Macaristan ve ‹talya aras›nda olufltu-
        
        
          rulan siyasî birlik. Berlin Kongresi’nden
        
        
          sonra Almanya Baflbakan› Bismarck,
        
        
          Fransa ile ç›kabilecek yeni bir savafla
        
        
          karfl›, Avusturya-Macaristan ‹mparator-
        
        
          lu¤u’yla bir ittifak kurmak istedi. Bis-
        
        
          marck’›n endiflesi, Fransa’n›n, Rusya ile
        
        
          bir ittifak yapmas› durumunda, Alman-
        
        
          ya’n›n tek bafl›na iki cephede birden sa-
        
        
          vaflmas›n›n yarataca¤› zorluktu. Avus-
        
        
          turya-Macaristan ‹mparatorlu¤u da,
        
        
          Rusya’ya karfl› Almanya ile bir antlafl-
        
        
          ma yap›lmas›ndan yana oldu¤undan iki
        
        
          ülke aras›nda Ekim 1879’da bir antlafl-
        
        
          ma yap›ld›. ‹talya da, kendi yay›lma böl-
        
        
          gesindeki Tunus’un, Fransa taraf›ndan
        
        
          iflgali üzerine bu ittifaka yanaflt›. Fran-
        
        
          sa’ya karfl› ‹talya’dan yard›m görebile-
        
        
          ce¤ine inanan Bismarck, ‹talya ile
        
        
          Avusturya-Macaristan yak›nlaflmas›n›
        
        
          sa¤lad› ve bunun sonucu Almanya,
        
        
          Avusturya-Macaristan ve ‹talya aras›n-
        
        
          da befl y›l süreli gizli bir antlaflma imza-
        
        
          land› (1882). Bu antlaflmaya göre, taraf-
        
        
          lar birbirlerine karfl› oluflabilecek ittifak-
        
        
          lara girmeyecekler; birbirlerini ilgilendi-
        
        
          ren siyasî ve ekonomik konularda dan›fl-
        
        
          ma yolunu benimseyecekler; ittifak üye-
        
        
          lerinden biri, bir büyük devlete karfl› sa-
        
        
          vafla girmek zorunda kal›rsa, di¤erleri
        
        
          tarafs›z kalabilecekti. 1888’de Romanya
        
        
          da üye devletlerle ayr› ayr› anlaflmalar
        
        
          imzalayarak, ‹ttifak Devletleri grubuna
        
        
          kat›ld›. ‹talya ve Avusturya-Macaristan
        
        
          ayn› ittifak içinde yer almakla beraber,
        
        
          Balkanlar’da yay›lma konusunda reka-
        
        
          bet hâlindeydiler. Bu nedenle ‹ttifak
        
        
          üyeleri aras›ndaki ba¤lar giderek zay›f-
        
        
          lad› ve bunun sonucu ‹talya, I.Dünya
        
        
          Savafl› bafllad›¤›nda bir süre tarafs›z kal-
        
        
          d›ktan sonra ‹tilâf Devletleri yan›nda sa-
        
        
          vafla girdi. 12 A¤ustos 1914’te Almanya
        
        
          ile bir antlaflma imzalayan Osmanl›
        
        
          Devleti yan› s›ra Ekim 1915’te de Bul-
        
        
          garistan, ‹ttifak Devletleri’ne kat›ld›.
        
        
          
            ‹ttihat ve Terakki Cemiyeti
          
        
        
          
            (F›rkas›)
          
        
        
          ‹stibdat yönetimine ve II.Abdülha-
        
        
          mid’in flahs›na karfl› savaflan Jön Türk-
        
        
          ler’den bir grubun, Kanun-› Esasi’nin
        
        
          (Anayasa) yeniden yürürlü¤e konmas›
        
        
          ve Meclis-i Mebusan’›n aç›lmas› ama-
        
        
          c›yla kurdu¤u, II.Meflrutiyet’in ilân›nda
        
        
          etkili rol oynayan, 1913 Bab›âli Bask›-
        
        
          n›’ndan sonra I.Dünya Savafl› sonuna
        
        
          468
        
        
          
            ‹stiklâl Savafl›
          
        
        
          
            ‹tilâf Devletleri bayraklar›n›n yer ald›¤› bir düzenleme.
          
        
        
          
            Osmanl› ‹ttihat ve Terakki Cemiyeti’nin 1916
          
        
        
          
            tarihli Nizamnamesi’nin kapa¤›.