179
• emir kulu:
Ald›¤› buyruk üzerine bir ifli yapmakla yükümlü kimse,
anlam›na gelir.
Bana k›zmay›n, ben emir kuluyum.
• emrine girmek:
Bir kimsenin buyru¤u alt›nda çal›flmay› kabul etmek.
Onun emrine girip çal›flmak zorunda kalm›flt›.
• eninde sonunda:
En sonra, anlam›n› tafl›r.
Eninde sonunda benim dedi¤ime geleceksiniz.
• enine boyuna:
Her yönüyle.
Bu konuyu enine boyuna düflündüm.
• ensesi kal›n:
Para yönünden güçlü kimseler için söylenir.
Onun ensesi kal›n, ona bir fley olmaz.
• ensesinde boza piflirmek:
Bir kimseyi, bir ifli tamamlamas› için s›k›flt›r›p rahat›n›,
huzurunu kaç›rmak.
Ensesinde boza piflirmek mi gerekiyor?
• ensesine yap›flmak:
Bir nedenle bizden kaçan kimseyi yakalay›p s›k›flt›r-
mak.
Ensesine yap›fl›p benden ne istedi¤ini sordum.
• ense yapmak:
Hiç çal›flmadan rahat bir biçimde yaflamak.
Y›llard›r ense yap›yor.
• er geç:
Ne zaman olursa.
Böyle davran›rsa er geç bafl›na bir ifl gelecek.
Deyimler/175-195 21/07/2010 21:02 Page 179
