435
• yer bulmak (biri):
Bir ifle yerleflmek.
Belediyede o da bir yer bulmufltu.
• yer demir, gök bak›r:
Bütün kap›lar kapal›, hiçbir yerden yard›m alma umudu
yok, anlam›na gelir.
Çaresiz kald›m; yer demir, gök bak›r.
• yerden bitme:
K›sa boylu kimseler için kullan›l›r.
Yerden bitme biriydi.
• yerden gö¤e kadar:
Anlat›lamayacak denli çok (hakk› olmak...).
Yerden gö¤e kadar hakl›s›n›z.
• yerden yere vurmak:
Bir kimseye sald›rarak onu ac›nacak bir duruma düflür-
mek.
Adam› yerden yere vuruyordu.
• Yere bakan yürek yakan:
Uysal ve sessiz görünmesine karfl›n sinsice kötülükler
yapan kimseleri nitelemek için söylenir.
Yere bakan yürek yakan bir kifliydi.
• yere gö¤e koymamak (koyamamak):
Çok önem verdi¤inden nas›l memnun edece¤ini bileme-
mek.
Beni yere gö¤e koyamad›lar.
• yere sa¤lam basmak:
Dikkatli ve titiz davranmak.
Her iflinde yere sa¤lam basard›.
• yere sermek:
1.
bk. alt etmek.
2.
Vurup öldürmek.
Adam› yere serdi.
Deyimler/426-446 21/07/2010 21:17 Page 435
