tü bir durumla ya da bir kifliyle karfl›lafl-
mak:
Durup dururken bir belaya çatt›k.
5.
(kafl, yüz için) Sert, öfkeli bir ifade ta-
k›nmak:
Kafllar›n› çatt›.
6.
(-e)
Bir kim-
seye sert sözler söylemek ya da yaz›lar
yazmak, sald›rmak:
Bana niçin çat›yor-
sun?
7.
S›ras›, zaman› gelmek:
Gitme
vakti gelip çatt›.
çat pat
be.
1.
Biraz, yar›m yamalak, az bu-
çuk:
‹ngilizceyi çat pat konuflurdu.
2.
Ara s›ra:
Çat pat onlara u¤rar›m.
3.
Va-
kitli vakitsiz:
Çat pat bize gelirlerdi.
çatpat
a.
Çatapat.
çavdar
a. bitb.
1.
Bu¤daygillerden, so¤u¤a
dayan›kl›, uzun taneli boylu bir bitki.
2.
Bu bitkinin ekmek yap›m›nda ve hayvan
yemi olarak kullan›lan unlu tanesi.
çavlan
a. co¤.
Yüksek bir yerden sürekli
bir h›zla düflen akarsu kütlesi, büyük
ça¤layan, flelale.
çavufl
a.
1.
Bir iflin, genellikle iflçilerin ba-
fl›nda bulunan ve onlar› yöneten sorum-
lu kifli:
amele çavuflu.
2.
ask.
Rütbesi
onbafl›dan sonra gelen ve manga ko-
mutan› olan asker.
3.
tar.
Osmanl›larda
yönetim, askerî hizmetler ve sarayda
çeflitli görevleri yürüten kifli.
çavufl kuflu
a. hayb.
Çavufl kuflugillerden,
uzun sivri gagal›, bafl› sorguçlu, k›sa ka-
natl›, siyah beyaz lekeli ve k›z›l tüylü bir
kufl; ibibik.
çavufl üzümü
a. bitb.
‹nce kabuklu, iri be-
yaz taneli bir tür üzüm.
çay (I)
a. (Çinceden)
1.
bitb.
Çaygillerden,
s›cak ve bol yerlerde yetiflen bir a¤aç-
ç›k.
2.
Bu a¤aç盤›n demlenmek üzere
özel ifllemlerle ifllenmifl yapra¤›.
3.
Bu
yapraklar›n s›cak suda demlenmesiyle
haz›rlanan içecek:
Çay haz›r m›?
4.
Ko-
nuklar›n çayla birlikte börek, kurabiye,
pasta gibi yiyeceklerle a¤›rland›¤› top-
lant›:
Day›mlara çaya gidiyoruz.
5.
Mü-
zikli toplant›: okul çay›.
çay (II)
a.
Irmaktan küçük, dereden büyük
akarsu.
çay bahçesi
a.
Çay, kahve gibi s›cak ya da
so¤uk çeflitli içeceklerin içildi¤i aç›k ha-
vada kurulu bahçe.
çayc›
a.
1.
Çay üreticisi.
2.
Çay yap›p satan
kifli.
3.
Çay içmeye çok düflkün olan ki-
fli, çay tiryakisi.
çayevi
a.
Çay ve benzeri içeceklerin haz›r-
lan›p içildi¤i yer, çayhane.
çaygiller
ç. a. bitb.
‹ki çeneklilerden, çay
bitkisinin de içinde bulundu¤u dört yüz-
den fazla türü kapsayan, iri salk›m çi-
çekli bir bitki familyas›.
çayhane
a. (çayha:ne) T.+Far.
Çayevi.
çay›r
a.
1.
Üzerinde gür otlar yetiflen düz
ve nemli alan.
2.
Böyle yerlerde biten
otlar.
çay›r çimen
a.
Çay›rla kapl› alan.
çay›r güzeli
a. bitb.
Bu¤daygillerden, sap-
s›z otsu bir bitki.
çay›r kuflu
a. hayb.
Tarla kuflu.
çay oca¤›
a.
Kahvehanelerde, ifl yerlerinde
çay, kahve gibi s›cak içeceklerin haz›r-
land›¤› yer.
çay tak›m›
a.
Çaydanl›k, flekerlik, çay fin-
canlar› ve sütlükten oluflan tak›m.
çaylak, -¤›
a. hayb.
Y›rt›c›lardan, koyu
kahverengi tüylü, uzun çatal kuyruklu,
çengel gagal›, küçük kufllar ile fare gibi
zararl› hayvanlarla beslenen bir kufl.
2.
mec.
Toy, deneyimsiz, acemi.
çe
Türk abecesinin dördüncü harfinin oku-
nuflu.
çeçe
a. (çe’çe) Fr.
‹ki kanatl›lardan, Afri-
ka’da yaflayan, uyku hastal›¤› afl›layan
bir tür böcek.
Çeçen
öz. a.
1.
Kafkasya’n›n kuzeydo¤u-
sunda yaflayan bir halk ya da bu halktan
olan kifli.
2.
ön a.
Çeçenlere özgü, Çe-
çenlerle ilgili olan.
Çeçence
öz a.
Çeçen dili.
çehre
a. Far.
1.
Yüz, sima.
2.
mec.
Görü-
nüfl:
Bu bina soka¤›n çehresini çok de-
¤ifltirdi.
Çek
öz. a.
1.
Slavlar›n bat› kolundan olan
bir halk ve bu halktan olan kifli.
2.
ön a.
çat pat
Çek
160
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 160
