çeyrek final, -li
a. sp.
Eleme yöntemiyle
yap›lan karfl›laflmalarda sona kalan se-
kiz tak›m ya da sporcu aras›nda yap›lan
karfl›laflmalardan her biri.
çeyrek finalist
a. sp.
Çeyrek finalde yar›fl-
ma hakk›n› elde etmifl tak›m ya da spor-
cu.
ç›ban
a.
Deride fliflkinlik, k›zart›, a¤r› ve
atefl yükselmesiyle kendini gösteren irin
birikimi.
ç›banbafl›
a.
1.
Ç›ban›n patlamak üzere
olan uç k›sm›.
2.
mec.
Sorun ç›karmaya
elveriflli durum, geliflme ya da sorun ç›-
karabilecek kifli.
盤
a.
Da¤›n yüksek bir yerinden koparak
h›zla kayan ve kayd›kça büyüyen kar
kütlesi.
盤›r
a.
1.
Ç›¤›n kar üzerinde açt›¤› iz.
2.
Keçi yolu, patika.
3.
‹z.
4.
mec.
Yeni bir
yol, yöntem, biçim, görüfl:
Bu roman,
dünya edebiyat›nda bir 盤›r açm›flt›r.
盤›rmak
(-i) hlk.
1.
Ça¤›rmak, seslenmek.
2.
Türkü söylemek.
盤›rtkan
a.
1.
Ça¤›rtkan.
2.
Bir fleyi yük-
sek sesle baflkalar›na duyuran kifli.
3.
mec.
Ç›kar› oldu¤u için bir fleyi, bir kim-
seyi, bir düflünceyi sürekli öven kifli.
盤l›k, -¤›
a.
Ac› ac› ba¤›rma, feryat.
ç›kagelmek
(nsz., -le)
Umulmad›k bir za-
manda gelmek:
Üç gün sonra, hiçbir
fley olmam›fl gibi ç›kageldi.
ç›kan
a. mat.
Ç›karma iflleminde ç›kart›lan
say›.
ç›kar
a.
Bir kiflinin yaln›z kendi yarar›n› gö-
zetti¤i durum ya da dolayl› biçimde elde
edilen kazanç, menfaat.
ç›karc›
a.
Yal›n›z kendi ç›kar›n› düflünen,
gözeten kifli; menfaatçi.
ç›karma
a.
1.
Ǜkarmak eylemi.
2.
mat.
Ç›-
karmak ifllemi.
3.
ask.
Düflman ülke k›-
y›lar›na asker gönderme ifli.
ç›karmak
(-i, -den, -e)
1.
Bir kimsenin, bir
hayvan›n, bir fleyin ç›kmas›n› sa¤lamak
ya da gizli, kapal› bir fleyin görünmesini
sa¤lamak:
Cebinden tüm paras›n› ç›kar-
d›.
2.
(-i)
(tümcede zaman anlatan bir
adla) Sonunu getirmek:
Bu parayla bu
ay› zor ç›kar›r›z.
3.
(-i)
Anlamak, kavra-
mak, bir fleyi bilmek:
Bu adresi bir türlü
ç›karamad›m.
4.
Ortaya koymak, aç›k
etmek, bulmak:
Yanl›fllar›m› ç›kar›p du-
ruyorsun.
5.
Vücutta döküntülere ne-
den olan bir hastal›¤a yakalanmak:
k›za-
m›k ç›karmak.
6.
(-i, -den)
Ac›s›n›, öfke-
sini baflkas›na yöneltmek; zarar vermek,
intikam almak:
Niçin sinirini benden ç›-
kar›yorsun?
7.
Bir fleyden yo¤un bir bi-
çimde zevk, haz, tat almak; çok hofllan-
mak:
Gel, flu denizin zevkini ç›karal›m.
8.
Geçimini sa¤lamak, gereksinimlerini
karfl›lamak:
Ben ekme¤imi tafltan ç›kar›-
r›m.
9.
Kusmak:
Tüm yediklerimi ç›kar-
d›m.
10.
Giysi, ayakkab› fleyleri vücut-
tan s›y›rmak, soymak, üzerinden atmak:
Kaza¤›m› ç›karabilir miyim?
11.
Yay›m-
lamak:
‹lk kitab›n› yirmi yafl›ndayken ç›-
karm›flt›.
12.
Yok etmek, gidermek:
Gömle¤indeki lekeyi ç›karamad›m.
13.
Neden olmak, yol açmak:
kavga ç›kar-
mak.
14.
Söylenti, dedikodu vb. bir fle-
yi yaymak:
Hakk›mda dedikodu ç›kar-
m›fllar.
15.
Bir kifliyi bir yerden uzaklafl-
t›rmak:
Kirac›s›n› evden ç›kard›.
16.
Fi-
ziksel ya da kimyasal yollarla elde et-
mek:
m›s›r›n ya¤›n› ç›karmak.
17.
Üret-
mek, yapmak:
Gün boyu çal›fl›nca dört
parça ifl ç›kard›.
18.
Sat›fla sunmak:
fiir-
ketimiz yeni bir otomobil daha ç›kard›.
19.
Bir kimseye herhangi bir nitelik yük-
lemek:
Beni yalanc› ç›kard›n›z.
20.
Yasa,
yönetmelik vb. bir fley haz›rlamak, olufl-
turmak:
yasa ç›karmak.
21.
Yiyecek,
içecek vb. bir fley sunmak:
Konuklar›m›-
za meyve ç›kard›n›z m›?
22.
Atmak, ele-
mek, iptal etmek:
Yaz›n›z›n bir bölümü-
nü ç›kard›k.
23.
(ses, ›fl›k vb. için) Çev-
reye yaymak:
Gürültü ç›kar›yorsunuz.
24.
Bir fleyi akl›ndan uzaklaflt›rmak:
Ka-
fandan ç›kar böyle düflünceleri.
25.
Bir
müzik parças›n› çalmay› ya da söyleme-
çeyrek final
ç›karmak
168
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 168
