yüzme
yüzy›ll›k
677
yüzme.
a.
1
. Yüzmek eylemi.
2.
sp.
Su için-
de h›zla ilerleme temeline dayanan bir
su sporu:
s›rt üstü yüzme.
yüzmek (I)
(
nsz.)
1.
Kol, bacak ya da yüz-
geç gibi organlar› kullanarak su yüze-
yinde ya da su içinde ilerlemek.
2.
Yüz-
me sporu yapmak.
3.
Bir s›v›n›n yüze-
yinde batmadan durmak:
Denizde pet
flifleler yüzüyor.
4.
Bir fleyle kaplanmak
ya da o fleye bulanmak:
Ev pislik içinde
yüzüyor.
5.
Bir durumun en afl›r› dere-
cesinde bulunmak:
para içinde yüzmek.
yüzmek (II
)
(-i)
Derisini soymak, ç›karmak.
yüznumara
a.
Tuvalet, ayakyolu, abdestha-
ne, hela.
yüz ölçümü
a.
1.
Bir yerin ya da fleyin yü-
zeyini ölçme.
2.
Bu ölçüm sonucu elde
edilen nicelik.
yüzsüz
ön a.
Utanmaz, s›k›lmaz, ars›z.
yüzsüzce
ön a.
ve
be. (yüzsü’zce)
Utan-
maz, s›k›lmaz (biçimde).
yüzsüzleflmek
(nsz.)
Yüzsüz duruma gel-
mek.
yüzsüzlük, -¤ü
a.
Yüzsüz olma durumu,
yüzsüzce davran›fl.
yüzücü
a.
Yüzme sporu yapan kifli.
yüzük, -¤ü
a.
Süs olarak ya da bir fleyi sim-
gelemek amac›yla parma¤a tak›lan tak›:
alt›n yüzük.
yüzükoyun
be.
(yüzü’koyun)
Yüzü ve vücu-
dunun ön bölümü yere gelecek biçim-
de:
yüzükoyun yatmak.
yüzüncü
ön a.
S›ras› ya da yeri yüz say›s›y-
la belirtilen.
yüzünden
be. ...
den ötürü, ...den dolay›,
nedeniyle (daha çok olumsuz ya da kö-
tü anlam belirtir):
Senin yüzünden geç
kalaca¤›m.
yüzüstü
be.
1.
Yüzü yere gelecek durumda:
Yüzüstü düflüverdi.
2.
Bafllanm›fl ama
tamamlanmam›fl bir durumda:
‹flleri
yüzüstü b›rak›p gitti.
yüzy›l
a. (yü’zy›l)
1.
Yüz y›ll›k süre, as›r.
2.
‹çinde yaflan›lan zaman, ça¤: Yüzy›l›-
m›zda teknoloji alan›nda da büyük ge-
liflmeler oldu.
3.
Milat bafllang›ç al›na-
rak 0-100, 101-200, 201-300... olarak
say›lan yüzy›ll›k dönem.
yüzy›ll›k, -¤›
a.
ve
ön a. (yü’zy›ll›k
) Yakla-
fl›k olarak yüzy›ld›r var olan, süren:
yüz-
y›ll›k bir ev.
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 677
