Sonunda Ahab da sakinleflmiflti. Starbuck’›n ard›ndan güverteye
ç›kt›.
– Sen çok iyi bir dostsun Starbuck, dedi. Sonra f›ç›lar› ç›karmala-
r› için emir verdi. Düflüncesini neden de¤ifltirdi¤i belli de¤ildi. Vicdan›
m› rahats›z olmufltu, yoksa isyandan m› korkmufltu, anlafl›lm›yordu.
Son f›ç› iyi durumdayd›. Hepsini birer birer ç›kard›lar. Güverte f›-
ç›yla dolmufltu. Bu ifllerden sonra, benim zavall› arkadafl›m Queequeg
atefllendi. Karanl›k ve rutubetli ambarlarda bütün gün f›ç›lar› kald›r›rken
terlemiflti. Buzhane kadar so¤uk olan yerde teri so¤uyunca, üflütüp
hastalanm›flt›. Koma hâlindeydi; ama arkadafllar› moralini düzeltince,
ölmekten kendi iste¤iyle vazgeçerek diriliverdi. Taflral›lar böyledir iflte.
‹stedikleri zaman ölüme yatarlar; istedikleri zaman bir anda iyilefliverir-
ler.
Japon bal›k av› sahas›na ilerlerken, Pequod’da h›zl› bir çal›flma
vard›. Bir gece, dört balina gemiden uzakta öldürülmüfltü. Ahab’›n san-
dal›, ertesi sabaha kadar gemiye dönemedi. Böylece, bütün gece bali-
nalar›n yan›ndaki sandallarda yatt›lar. As›l› bir fener, balinan›n siyah
gövdesini ve dalgalar› ayd›nlat›yordu. Fedellah’tan baflka herkes uyu-
yordu. O, bafl tarafta ba¤dafl kurmufl oturuyor; balinayla oynayan ve
ara s›ra kuyruklar›n› sandala çarpan köpek bal›klar›n› gözlüyordu.
Ertesi gün Ahab, ölçme aletiyle, gemiye as›l› sandal›na oturmufl,
bulunduklar› yeri saptamaya çal›fl›yordu. Ahab, güneflin ulaflaca¤› en
yüksek noktay› ölçmek üzere bekledi. Sonunda, geminin bulundu¤u
yeri belirleyince kendi kendine:
“Ah günefl, yüksek ve güçlü yol gösterici! Bana nerede oldu¤umu
söylüyorsun. Ama nerede olaca¤›m› gösterebilir misin? Moby Dick ne-
rede? fiu anda sen onu görüyorsundur. Ya sen alet, seni tutan elin flu
koca dünyada nerede oldu¤unu söylemekten baflka ne yapabilirsin?
Kocaman bir hiç. Lânet olsun!”
Ahab, aleti güverteye f›rlatarak:
– Art›k yolumu seninle bulmayaca¤›m. Pusula ve h›z ölçme aleti
bana yeter, dedi. Sonra sandal›ndan afla¤› inerek öfkeyle aleti tekme-
lemeye bafllad›. Ç›ld›rm›fl gibiydi.
26
