Ahab’›n emriyle gözcüler, yine direklerin tepesine t›rmand›lar. Gü-
nefl do¤uyordu. Denizciler yar› uykulu olduklar›ndan kimse konuflmu-
yordu. Birden korkunç bir 盤l›k duyuldu. Yukar› bakt›klar›nda, bir ada-
m›n denize do¤ru uçtu¤unu gördüler. Adam›n arkas›ndan, mavi sular-
da beyaz kabarc›klar kald›. Hemen kurtarma flamand›ras› at›ld›. Ama
flamand›ray› yakalayan olmad›.
Böylece, beyaz balinay› kendi sular›nda gözlemek isteyen ilk göz-
cüyü, deniz yuttu.
Ertesi gün Rachel (Raç›l) ad›nda büyük bir gemi görüldü. Pequ-
od’a do¤ru geliyordu. Tayfalar› direklerin tepelerine ç›km›fllard›. Daha
onun kaptan› seslenmeden Ahab ba¤›rd›.
– Beyaz balinay› gördünüz mü?
– Evet, dün gördük onu. Peki, siz bir balina sandal› gördünüz mü?
Birkaç dakika sonra Rachel’›n kaptan› Pequod’a gelmiflti. Nantuc-
ket’l› Kaptan Gardiner (Gardin›r), Ahab’›n önceden tan›d›¤› biriydi.
Ahab heyecanla sordu:
– O nerede? Öldürülmedi mi? Nas›l oldu?
Kaptan Gardiner anlatmaya bafllad›. Ö¤leden sonra gemisinin üç
sandal›, balinalarla u¤rafl›rken, Moby Dick’in beyaz bafl› birden sudan
ç›km›fl. Dördüncü sandal hemen onun pefline düflmüfl ve z›pk›nlam›fl.
Fakat gemi dire¤indeki gözcünün de gördü¤ü gibi; o, beyaz köpükler
püskürtmüfl ve kaybolmufl. Balinan›n, daha önce s›k s›k oldu¤u gibi av-
c›lar› da sürükleyerek kaçt›¤›na inan›l›yordu. ‹flaret ›fl›klar› yak›lm›fl ve
akflam karanl›k bas›nca Rachel, öteki üç sandal› toplam›fl. Sonra çev-
rede dolaflarak dördüncüyü aram›fl; fakat en küçük bir ize rastlamam›fl.
Kaptan, aramalara Pequod’un da kat›lmas›n› rica ediyordu.
– O¤lum, kendi o¤lum o sandaldayd›. Tanr› aflk› için, yalvar›yo-
rum! Olmaz m›? Peki, k›rk sekiz saat için geminizi kiral›yorum, yapma-
l›s›n›z, yapacaks›n›z!...
Fakat Ahab, bir kaya gibi duruyordu.
– Evet diyene kadar buradan gitmeyece¤im, dedi Kaptan Gardi-
ner, Ahab’a. Düflünün, e¤er sizin o¤lunuz olsayd›, neler yapmazd›n›z!
Evet, evet, kabul ettiniz. Koflun çocuklar, gemiyi çevirin!
28
