GEM‹DE YANGIN
Liverpool (Liv›rpul)’a gelinceye dek, dünyada bu kadar çok gemi
olaca¤›n› hiç düflünmemifltim. Liman, gemilerle öylesine dolmufltu ki,
suyu görmek çok güçtü. R›ht›mda rastlad›¤›m herkese, “Kara Ku¤u”
gemisinin hangisi oldu¤unu sormaya bafllad›m. Fakat kimsenin böyle
bir gemiden haberi yoktu. Sonunda, bir köflede, kürklü bir hayvan deri-
sinden yap›lm›fl kal›n bir palto ve bafl›na kocaman bir flapka giymifl bir
adama rastlad›m. Uzun bir yüzü, kocaman burnu ve çukurlar›n›n içine
kaçm›fl, ufac›k gözleri vard›. Kahkahalarla güler gibi konufluyordu.
Ona da ayn› soruyu sordum.
– ‹flte orada, diye yan›t verdi. ‹flte, tam önünde duruyor arad›¤›n
gemi.
Bunun üzerine, r›ht›ma uzat›lm›fl olan iskeleden yürüyerek, gös-
terdi¤i geminin güvertesine ç›kt›m. Bafllang›çta, her fley karmakar›fl›k
göründü. Her fley birbirine girmiflti sanki. Bir süre sonra, bu kar›fl›kl›¤›n
aras›nda bir adam görüp yan›na yaklaflt›m.
– Efendim, geminin kaptan›n› ar›yorum, dedim.
Adam, beni tepeden t›rna¤a süzerek güldü.
– Ha! dedi. Gemicilik ö¤renmek için gelecek olan delikanl› sensin
demek. fiimdilik pek adama gereksinimimiz yok. Yola ç›kaca¤›m›za ya-
k›n gel, o zaman bir fleyler düflünürüz.
Bu sözler üzerine, r›ht›ma geri döndüm. Büyük flapkal›, kürk pal-
40
