beyaz cam
a.
Televizyon ekran›.
beyaz eflya
a.
Çamafl›r makinesi, bulafl›k
makinesi, buzdolab› gibi ev aletlerinin
genel ad›.
beyaz›ms›
ön a.
Beyaza çalan:
Üzerinde
beyaz›ms› bir kaza¤› vard›.
beyaz ›rk
a.
Ten rengi aç›k olan insanlar›
kapsayan ›rk.
beyaz kömür
a.
Akarsulardan elde edilen
elektrik enerjisi.
beyazlanmak
(nsz.)
Beyaz duruma gel-
mek, a¤armak:
Görmeyeli saçlar›n be-
yazlanm›fl.
beyazlat›c›
a.
‹yice beyaz yapan kimyasal
madde.
beyaz perde
a.
1.
Üzerinde sinema filminin
oynat›ld›¤› yüzey.
2.
mec.
Sinema:
O,
beyaz perdenin ünlü bir y›ld›z›yd›.
beyaz peynir
a.
Kat›laflt›ktan sonra tuzlu
suyla birlikte tenekelere bas›lan bir pey-
nir türü.
beyaz zehir
a.
Eroin, kokain gibi kat› uyufl-
turucu madde.
beybaba
a. (be’ybaba)
1.
Yafll› erkeklere
teklifsizce seslenifl biçimi:
Beybaba, gel
flöyle otur!
2.
Çocuklar›n babalar› için
kulland›klar› sayg› sözü.
beyefendi
a. (be’yefendi)
Sayg› amac›yla
erkek adlar›n›n sonuna getirilen ya da
bu adlar›n yerine kullan›lan seslenme
sözü:
Beyefendi, bir dakika bakar m›s›-
n›z?
beygir
a. Far.
Araba çeken, yük tafl›yan, üs-
tüne binilen at.
beygir gücü
a. fiz.
Saniyede 75 kilogram-
metrelik ifl yapan bir motorun gücü.
beyhude
be.
ve
ön a. (beyhu:de) Far.
1.
Bofluna, bofl yere:
Beyhude çabal›yor-
sun.
2.
Yarars›z, anlams›z:
Beyhude bir
ifl için u¤rafl›yorsun.
beyin, -yni
a.
1.
anat.
Kafatas›n›n üst bölü-
münde, beyin zar› ile örtülü iki yar›m
yuvarlak biçiminde sinir kütlesinden
oluflan, duyum ve bilinç merkezlerinin
yer ald›¤› organ; dima¤.
2.
Muhakeme,
usa vurma.
3.
Elektronik araçlarda
program› iflleten merkez.
4.
mec.
E¤iti-
mi, bilgisi, düflüncesi yüksek düzeyde
olan kifli:
O, dünyadaki en de¤erli beyin-
lerden biridir.
beyincik, -¤i
a. anat.
Kafatas›n›n art bölü-
münde, beynin alt›nda yer alan ve vücu-
dun hareket merkezi olan organ.
beyin göçü
a.
‹leri düzeydeki bilim ve mes-
lek adamlar›n›n baflka bir ülkede yerle-
flip çal›flmak için kendi ülkelerinden ay-
r›lmas›.
beyin gücü
a.
Bir ülkede, ileri düzeydeki bi-
lim ve meslek adamlar›n›n düflünce gü-
cü.
beyinsiz
ön a.
1.
Beyni olmayan.
2.
mec.
Ak›ls›z, düflüncesiz:
Bunu bilmeyecek
kadar beyinsiz biri de¤ilim.
beyin tak›m›
a.
Bir devletin ya da bir kuru-
mun yönetiminde etkinli¤i olan kifliler.
beyit, -yti
a. Ar.
Anlam yönünden birbirine
ba¤l› iki dizeden oluflmufl fliir bölümü.
beylerbeyi, -ni
a. tar.
Eyaletlerin bafl›nda
bulunan kifli, genel vali.
beylik, -¤i
a.
1.
Bey olma durumu.
2.
tar.
Merkeze tam ba¤l› olmayarak bir beyin
yönetiminde olan ülke, emirlik:
Eflak
Beyli¤i.
3.
ön a.
Çok bilinen, herkesin
bildi¤i:
beylik söz.
4.
mec.
Rahatça ya-
flama:
Beylik sona erdi, art›k çal›fl›p pa-
ra kazanacaks›n.
beynelmilel
ön a. Ar.
Uluslararas›, millet-
ler aras›, enternasyonal.
beysbol
a. ‹ng. sp.
Küçük bir top ve sopay-
la dokuzar kiflilik iki tak›m aras›nda oy-
nanan bir oyun.
beyzade
a. (beyza:de) T.+Far.
1.
Bey o¤lu.
2.
Soylu kifli.
3.
mec.
Büyük bir özenle
yetifltirilmifl biraz nazl› kifli.
bez (I)
a. Ar.
1.
Pamuk ya da ipekten do-
kunmufl kumafl.
2.
Pamuktan düz do-
kuma:
Amerikan bezi.
3.
Kumafl cinsle-
rinden herhangi biri:
branda bezi.
4.
Bir
ifl için kullan›lan kumafl:
toz bezi.
bez (II)
a. Ar. dirb.
‹çinden geçen kandan
beyaz cam
bez
111
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 111
