2.
Kalp at›fllar›n›n ve solunumun zay›f-
lamas›, terleme, yüz so¤uklu¤u, kulak
u¤uldamas› ve göz kararmas› gibi belir-
tilerle birdenbire ortaya ç›kan kendin-
den geçme durumu.
bay›lmak
(nsz.)
1.
Bilincini yitirmek, ken-
dinden geçmek:
Çarp›flman›n fliddetiyle
bay›ld›.
2.
(-e)
Çok sevmek, çok hofllan-
mak, hayran olmak:
Bal›k tutmaya bay›-
l›r›m.
3.
(-den)
S›cak, açl›k, susuzluk,
yorgunluk gibi nedenlerle dayanma gü-
cü kalmamak:
Yorgunluktan bay›l›yo-
rum.
4.
(-i) argo
Vermek, ödemek:
Bu
ayakkab› için elli milyon liray› bay›ld›m.
bay›lt›c›
ön a.
1.
Bay›ltan, bay›ltmaya yara-
yan:
bay›lt›c› madde.
2.
Bay›ltacak ka-
dar etkili olan:
Bay›lt›c› bir s›cak vard›.
bay›nd›r
ön a.
(yer için) Güzellefltirilmifl,
gelifltirilmifl ve yaflam koflullar› iyileflti-
rilmifl; imar edilmifl; mamur:
Bay›nd›r
bir kasabaym›fl.
bay›nd›rl›k, -¤›
a.
Güzellefltirmek, gelifltir-
mek ve yaflam koflullar›n› iyilefltirmek
için kamu yarar›na yönelik hizmetlerin
tümü; imar.
bay›r
a.
Küçük yokufl:
Aya¤› kay›nca bay›r-
dan afla¤›ya yuvarland›.
bayi, -i
a. (ba:yi) Ar.
Belirli bir bölge içinde
bir kuruluflun sat›fl temsilcili¤ini yapan,
onun ürünlerini satan kifli ya da kuru-
lufl:
gazete bayii.
baykufl
a. hayb.
Geceleri avlanan y›rt›c›
kufllar›n genel ad›.
baykuflgiller
ç. a. hayb.
Çengel gagal›,
güçlü pençeli, a¤›r uçufllu, kukumav ve
puhu gibi türleri olan y›rt›c› kufllar fa-
milyas›.
baypas
a. ‹ng. t›p
1.
Damar aktarma.
2.
ekon.
Devreden ç›karma.
baypas ameliyat›
a. t›p
Kalpte t›kanm›fl bir
damar›n besledi¤i bölgeye kan ak›fl›n›
art›rmak amac›yla o bölgeye damar par-
ças› eklemeye dayanan cerrahi müda-
hale.
bayrak, -¤›
a.
1.
Bir ulusun, bir toplulu-
¤un, bir kuruluflun, bir örgütün simgesi
olan, özel renk ve desene sahip, genel-
likle dikdörtgen biçiminde kumafl:
Bir-
leflmifl Milletler bayra¤›, Türk bayra¤›.
2.
‹flaret vermek amac›yla kullan›lan, bir
sopa ve gönderin ucuna tak›lan özel
renk ve desene sahip kumafl parças›n-
dan oluflan nesne:
Yard›mc› hakem,
bayra¤›n› kald›r›p ofsayt pozisyonunu
belirledi.
3.
mec.
Bir sanat ya da düflün-
ce ak›m›na önderlik eden, bunu savu-
nan, yorumlayan kifli ya da yap›t:
Bu ki-
tap, romantizm ak›m›n›n bayraklar›ndan
biridir.
4.
mec.
Simge, sembol.
bayra¤›
yar›ya indirmek
ulusal yas s›ras›nda
bayra¤› dire¤in yar›s›na kadar indirmek.
bayraktar
a. T.+Far.
Bayra¤› tafl›yan, tutan
kifli.
bayram
a.
1.
Ulusal, toplumsal ve dinsel
bak›mlardan bir önemi olan ve bu ne-
denle kutlanan gün ya da günler:
Cum-
huriyet Bayram›, Nevruz Bayram›.
2.
mec.
Sevinç, nefle:
O gün evimizde bü-
yük bir mutluluk, büyük bir bayram var-
d›.
bayramda seyranda
be.
Arada s›rada, sey-
rek olarak.
bayramdan bayrama
be.
Nadiren, pek sey-
rek olarak:
Art›k bayramdan bayrama
görüflür olduk.
bayram havas›
a.
Nefleli, sevinçli ortam:
O
gün okulda bayram havas› vard›.
bayramlaflmak
(nsz.)
Birbirinin bayram›n›
kutlamak:
Okulda arkadafllarla bayram-
laflt›k.
bayraml›k, -¤›
a.
1.
Bayramda verilen ar-
ma¤an.
2.
ön a.
Bayrama özgü olan,
yaln›zca bayramda kullan›lan:
bayraml›k
ayakkab›.
bayraml›k a¤z›n› açmak
(ar-
go)
Kaba saba konuflmak, küfretmek:
Sonunda bayraml›k a¤z›n› açt›.
bayram namaz›
a.
Dinî bayramlar›n birinci
günü sabah namaz›ndan sonra k›l›nan
namaz.
bayramüstü
be.
Bayrama yak›n:
Bayra-
bay›lmak
bayramüstü
102
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 102
