yitmesi.
batmak
(nsz.)
1.
Bir s›v›n›n ya da yumuflak
bir maddenin içine gömülmek:
F›rt›naya
yakalanan gemi batt›.
2.
(Günefl, Ay, y›l-
d›z için) Ufkun alt›na inmek, ufukta yit-
mek:
Günefl batarken bulutlar k›z›llaflt›.
3.
Bir iflte sermayeyi yitirmek, iflas et-
mek:
Bu flirket de batt›.
4.
(para için)
Geri alamamak, yitirmek:
Paras›n› ban-
kerde bat›rm›fl.
5.
Kirlenmek:
H›zla ge-
çen bir kamyon su s›çrat›nca pantolo-
num batt›.
6.
Yok olmak:
O büyük dev-
let on y›lda batt›.
7.
(-e)
(sivri uçlu bir
fley için) Saplanmak:
Aya¤›ma çivi batt›.
8.
(-e)
‹ncitmek, rahats›z etmek:
Bu bi-
çimde davranmas› bana bat›yor.
9.
mec.
Daha kötü bir duruma düflmek:
Borç vermezsen iyice batar›m.
battal
ön a. (batta:l) Ar.
1.
Kullan›lmaz, ifle
yaramaz, ifllemez:
battal bir bisiklet.
2.
Al›fl›lm›fl olandan büyük:
battal beden
gömlek.
battal olmak
kullan›lmaz, ifle
yaramaz duruma gelmek.
battaniye
a. (batta:niye) Ar.
So¤uktan ko-
runmak için yorgan yerine ya da yorgan
üstüne örtülen, genellikle yünden ve pa-
muktan dokunan kal›n örtü.
batur
a.
Bahad›r.
bavul
a. ‹t.
Yolculukta, içine birlikte götü-
rülecek eflyalar›n konuldu¤u büyük
çanta.
bay
a.
1.
“Bey” yerine kullan›lan bir unvan:
Bay Aydemir.
2.
Bir erke¤e seslenirken
ya da ondan söz edilirken kullan›l›r:
Bir
bay seni sordu.
baya¤›
ön a.
1.
Afla¤›l›k, kötü niyetli, soy-
suz:
Baya¤› bir davran›fl içindesin.
2.
Kibar olmayan, s›radan, basit, adi, kaba,
banal, incelikten yoksun:
Baya¤› tav›rlar
tak›n›yordu.
3.
(ba’ya¤›)
Hiçbir özelli¤i
olmayan, her zamanki gibi olan:
Bafl›n-
da baya¤› bir flapka vard›.
4.
be. (ba’ya-
¤›)
Hemen hemen, neredeyse, âdeta:
Söylediklerine baya¤› inanm›flt›m.
5.
be.
Çok iyi, pekâlâ, kesinlikle:
Sen de bu
ifli baya¤› yap›yorsun.
6.
be.
Oldukça,
gerçekten çok, epey:
Baya¤› de¤iflmifl-
siniz.
baya¤› kaçmak
(söz, davran›fl, gi-
yinifl için) yak›flmamak, uygunsuz düfl-
mek:
Söyledi¤in sözler baya¤› kaç›yor.
baya¤› kesir, -sri
a. mat.
Ondal›k olmayan
ya da hem pay› hem de paydas› tam sa-
y› olan kesir.
baya¤›laflmak
(nsz.)
Baya¤› bir duruma
girmek, adileflmek:
Sus art›k, gittikçe
baya¤›lafl›yorsun.
baya¤›l›k, -¤›
a.
Baya¤› olma durumu, ba-
ya¤›ca davran›fl, adilik:
Senin bu yapt›-
¤›na baya¤›l›k denir.
bayan
a.
1.
“Han›m” yerine kullan›lan bir
unvan:
Bayan Bahar.
2.
Bir kad›na ses-
lenirken ya da ondan söz edilirken kul-
lan›l›r:
Bayan, bu taraftan gelin.
bayat
ön a.
1.
Taze olmayan, tazeli¤ini yi-
tirmifl:
Bayat ekmek alm›fls›n.
2.
mec.
Özelli¤i kalmam›fl, güncelli¤ini ya da
önemini yitirmifl, eskimifl:
Bayat bir
espriydi.
bayati
a. (baya:ti:) Far. müz.
Türk müzi¤in-
de bir makam.
bayatlamak
(nsz.)
1.
Tazeli¤ini yitirmek,
bayat duruma gelmek:
Bu kurabiyeler
bayatlam›fl.
2.
mec.
Özelli¤i kalmamak,
güncelli¤ini ya da önemini yitirmek, es-
kimek:
Bu espri art›k bayatlad›.
bayg›n
ön a.
1.
Bilincini geçici olarak yitir-
mifl, kendinden geçmifl:
Bayg›n bir bi-
çimde yata¤›nda yat›yordu.
2.
Süzgün,
mahmur: (göz, bak›fl için)
Bayg›n göz-
lerle bana bak›yordu.
3.
‹nsan› kendin-
den geçiren, iç bay›ltan:
Bayg›n bir koku
evi sarm›flt›.
4.
Gönül vermifl, tutkun:
fiu k›z sana bayg›n.
5.
be.
Kendinden
geçmifl olarak:
Yata¤›nda bayg›n yat›-
yordu.
bayg›nlaflmak
(nsz.)
1.
Bayg›n bir durum
almak.
2.
(göz için) Süzülmek, mah-
murlaflmak:
Uykusu gelince gözleri
bayg›nlafl›rd›.
bayg›nl›k, -¤›
a.
1.
Bayg›n olma durumu.
batmak
bayg›nl›k
101
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 101
