niyle zihinsel etkinliklerin durdu¤u bi-
linçsiz ve hareketsiz durum.
bitmek (I)
(nsz.)
1.
Tükenmek:
Yumurta
bitmifl.
2.
Tamamlanmak, sona ermek:
K›fl mevsimi art›k bitiyor.
3.
Çok yorul-
mak, dayanma gücü kalmamak:
Art›k
bittim.
4.
(-e) argo
Hofllanmak, sev-
mek, be¤enmek:
Bu flark›ya bitiyorum.
bitmek (II)
(nsz.)
1.
(bitki, saç, tüy için)
Ǜkmak, yetiflmek:
Bu topraklarda a¤aç
bitmez.
2.
argo
Hiç ummad›k bir za-
manda ortaya ç›kmak:
Birden karfl›m›z-
da bitince çok flafl›rd›k.
bit otu
a.
1.
bitb.
Dü¤ün çiçe¤igillerden,
Ege ve Akdeniz bölgelerinin denize ya-
k›n bölümlerinde yetiflen çok zehirli ot-
su bitki.
2.
Böcek ilac› olarak kullan›lan
madde.
bit pazar›
a.
Eski, kullan›lm›fl eflyalar›n al›-
n›p sat›ld›¤› pazar.
bittabi
be. (bi’ttabi:) Ar.
Do¤al olarak, tabii,
elbette.
bitter
a. (bi’tter) Alm.
1.
Ac›.
2.
Ac› çikola-
ta.
3.
Bir tür ac› bira.
bitüm
a. Fr.
1.
Petrolün dam›t›lmas›ndan
elde edilen ya da do¤al olarak bulunan,
do¤al ›s›da kat› durumda olan ve yol
kaplamas›nda, inflaat ifllerinde, k⤛t ve
çat›lar›n su geçirmez durum almas›nda
vb. alanlarda kullan›lan koyu kahveren-
ginde organik bir madde:
bitümlü be-
ton.
2.
yerb.
Keskin bir koku, alev ve
koyu bir duman ç›kararak yanan do¤al
yak›t maddelerinin genel ad›.
bit yeni¤i
a.
Bir iflin, sa¤lam görünmesine
karfl›n güven vermeyen, kuflkulu bir ya-
n›:
Bu iflte bir bit yeni¤i oldu¤unu anla-
mal›yd›m.
biye
a. Fr.
Giysilerin yaka, kol ve etek çev-
relerine geçirile kumafltan ince flerit.
biyoelektrik, -¤i
a. Fr. dirb.
Canl› organiz-
malar›n üretti¤i elektrik.
biyoenerji
a. Fr. dirb.
Yeryüzünün belli bir
bölgesinde denge hâlinde yaflayan hay-
vansal ve bitkisel canl› varl›klar›n top-
lam kütlesinin kimyasal dönüflümüyle
elde edilen yenilenebilir enerji.
biyofizik, -¤i
a.
Canl›lardaki enerji dönü-
flümleriyle ilgili olgular› fiziksel yöntem-
lerle inceleyen bilim dal›, biyolojik fizik.
biyografi
a. Fr.
Çeflitli alanlarda baflar›l›
olup ad yapm›fl kiflilerin yaflamlar›n› an-
latan yaz›, yaflam öyküsü, hayat hikâye-
si.
biyokimya
a. Fr.+Ar.
Canl› maddelerin bile-
flenlerini ve bunlar›n tepkimelerini ince-
leyen kimya dal›, biyoflimi.
biyolog
a. Fr.
Dirim bilimci.
biyoloji
a. Fr.
Dirim bilimi.
biyolojik
ön a. Fr.
Dirim bilimsel.
biyonik, -¤i
a. Fr.
1.
Dirim kurgu.
2.
ön a.
Dirim bilimi ve elektronikle ilgili olan.
biyopsi
a. Fr. t›p
Yap›s›n› mikroskopta in-
celemek amac›yla bir canl›dan doku al-
ma ifllemi.
biyopsi yapmak
yap›s›n›
mikroskopta incelemek amac›yla bir
canl›dan doku almak.
biyosfer
a. Fr.
Canl› varl›klar›n tümünün
yaflad›¤› yeryüzü bölgesi.
biyoflimi
a. Fr.
Biyokimya.
biz (I)
ad.
1.
Birinci ço¤ul kifli.
2.
Resmî
konuflmalarda bazen birinci tekil kifli
(ben) yerine kullan›l›r.
3.
Baz› yaz›larda
ya da eserlerde kiflisellikten kaç›nmak
için “ben” yerine kullan›l›r.
4.
tkz.
Ken-
dini oldu¤undan büyük göstermek ya
da böbürlenmek amac›yla kullan›l›r:
Sen
bizi ne san›yorsun?
biz (II)
a.
Deri gibi sert fleyleri dikerken i¤-
ne geçirilecek yeri delmek için kullan›-
lan çelikten yap›lm›fl, sivri uçlu ve a¤aç
sapl› araç; t›¤:
kundurac› bizi.
biz bize
be.
Yabanc› bir kimse olmaks›z›n,
bafl bafla:
Sen de gel, biz bize oturaca-
¤›z.
bizimki
be.
1.
Bizim olan ya da bizimle il-
gili olan.
2.
tkz.
Kad›nlar›n kocalar›ndan
ya da kocalar›n kar›lar›ndan söz edere-
ken kulland›klar› söz:
Bizimki bugün çok
sinirli.
3.
alay
Yak›n çevremizdeki bir ki-
bitmek
bizimki
122
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 122
