c, C
Türk abecesinin üçüncü harfi, “ce” ad›
verilir; ses bilimi bak›m›ndan yumuflak-
süreksiz ünsüz.
C
Romen rakamlar›nda 100 say›s›n›n sim-
gesi.
C
kim.
Karbon elementinin simgesi.
Ca
kim.
Kalsiyum elementinin simgesi.
caba
a. (ca’ba)
1.
Paras›z olarak, bedava:
Koltuk tak›m› ald›k, sehpas› da cabas›.
2.
be.
Fazla olarak:
Çok harcama yapt›k,
yorgunluk da cabas›.
cabadan
be. (ca’badan) Bedava olarak,
fazladan:
Bu ekme¤e cabadan ald›k.
cac›k, -¤›
a.
Yo¤urda su kar›flt›rd›ktan son-
ra içine h›yar, dere otu ya da marul ve
ço¤u kez sar›msak eklenerek haz›rlanan
bir yiyecek.
cadaloz
ön a.
Huysuz, kavgac›, yaygarac›,
çok konuflan, edepsiz (kad›n).
cadde
a. Ar.
Kent içinde genifl ve uzun ifl-
lek yol.
cad›
a. Far.
1.
Geceleri dolaflarak insanlara
kötülük etti¤ine inan›lan hortlak.
2.
Kö-
tü, huysuz, çirkin ve yafll› kad›n.
cafcaf
a. Far.
Gösterifl, abart›.
Caferi
öz. a. (ca:feri:) Ar.
fiiili¤in bir kolu
olan mezhep ve bu mezhepten olan kifli.
cahil
ön a. (ca:hil) Ar.
1.
Bir ö¤renim gör-
memifl, bilgisiz:
Cahil insan kendine de
zarar verebilir.
2.
Belirli bir konuda ye-
terli bilgisi olmayan:
Ekonomi konusun-
da cahil bir insand›.
3.
hlk.
Deneyimsiz,
toy, genç.
cahiliye
a. (ca:hiliye) Ar. tar.
Araplar›n ‹sla-
miyetten önce puta tapt›klar› dönem.
cahillik, -¤i
a.
1.
Cahil olma durumu, bil-
gisizlik:
Bafl›m›za kötü olarak ne geli-
yorsa cahillikten geliyor.
2.
Gençlik,
toyluk, deneyimsizlik ve bu yüzden ya-
p›lan hata:
Bir cahillik etmifl, ba¤›fllay›n.
caiz
ön a. (ca:iz) Ar. esk.
Din, yasa, ahlak,
töre bak›m›ndan yap›lmas›nda sak›nca
görülmeyen, uygun görülen:
Borcunu
ödememek caiz de¤ildir.
caka
a. (ca’ka) argo
Gösterifl, çal›m, fiyaka,
kabaday›l›k:
Öylesine bir cakayla yürü-
yordu ki hiç sorma.
cam
a. Far.
1.
Sodyum karbonat ya da po-
tasyum karbonat kat›lm›fl silisli kumun
eritilmesiyle elde edilen sert, saydam,
renksiz ve çabuk k›r›lan madde.
2.
ön a.
Bu maddeden yap›lm›fl olan, s›rça:
cam
tabak.
3.
Pencere:
Cam› açar m›s›n?
cam gibi 1)
saydam, fleffaf:
Denizin su-
yu cam gibiydi.
2)
(göz için) donuk, pa-
r›lt›s›z, cans›z:
Cam gibi gözleriyle bize
bak›yordu.
cambaz
a. Far.
1.
Yerde ya da tel, ip, at, bi-
siklet vb. üzerinde, dengeye dayanan
tehlikeli ve heyecan verici gösteriler ya-
pan kifli; akrobat.
2.
Bir iflte usta, bece-
rikli olan kifli:
laf cambaz›.
3.
ön a. mec.
Kurnaz, hileci.
camc›
a.
Cam satan ya da cam takmay›
meslek edinmifl kifli.
camekân
a. (camekâ:n) Far.
1.
Vitrin.
2.
Bir yeri bölümlere ay›ran caml› bölme.
3.
Hamamlarda soyunulan caml› böl-
me.
camgöbe¤i
a.
1.
Maviye çalan yeflil renk.
2.
ön a.
Bu renkte olan:
camgöbe¤i
gömlek.
140
C
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 140
