birbirine ba¤layan her türlü yol.
kara yosunlar›
ç. a. bitb.
Çiçeksiz bitkiler
s›n›f›ndan, nemli yerlerde yetiflen, birle-
flim ya da sporla ço¤alan, basit gövdeli
bir bitki familyas›.
karbon
a. Fr. kim.
Do¤ada elmas, grafit gi-
bi billurlaflm›fl ya da maden kömürü,
linyit antrasit gibi biçimsiz olarak bulu-
nan ve atom numaras› 6, atom kütlesi
12,01 olan element (simgesi: C).
karbonat
a. Fr. kim.
1.
Karbonik asidin baz-
larla birleflerek oluflturdu¤u tuzlar›n ge-
nel ad›.
2.
Sodyum bikarbonat.
karbondioksit, -di
a. Fr. kim.
Bas›nç alt›n-
da kolayca s›v›laflan, renksiz, kokusuz,
ekflimsi tatta bir gaz.
karbonhidrat
a. Fr. kim.
Niflastal› ya da fle-
kerli tüm besinlerimizde (genellikle bit-
kisel besinler) bulunan, insan ve hay-
vanlar›n en temel besinlerini oluflturan
organik birlefliklerin genel ad›.
karbonik
ön a. Fr. kim.
Karbonla ilgili olan.
karbonik asit, -di
a. Fr. kim.
Karbondioksi-
din suda çözünmesi sonucunda oluflan
asit.
karbon k⤛d›
a.
Hem yazmak hem de kop-
ya ç›karmak için yaz› k⤛tlar›n›n aras›-
na koyularak kullan›lan bir yüzü boyal›
k⤛t.
karbonlaflmak
(nsz.)
Karbon durumuna
gelmek, kömürleflmek.
karbüratör
a. Fr. uygb.
Patlamal› motorlar-
da, akaryak›t› buharlaflt›r›p hava ile ka-
r›flmas›n› sa¤layan ayg›t.
kardelen
a. bitb.
Nergisgillerden, baharda
çok erken beyaz çiçekler açan so¤anl›
bir bitki.
kardefl
a.
1.
Anne ve babalar› ya da bunlar-
dan biri ayn› olan çocuklardan her biri.
2.
Kendisiyle, ülkü, ç›kar, inanç vb.
ba¤lar› olan, ayn› toplulu¤un bireyi ola-
rak düflünülen kiflilerden her biri: din
kardefli.
3.
Yaflça küçük olan kardefl.
4.
Bir seslenme sözü olarak kullan›l›r:
Hey
kardefl, baksana!
kardefl kavgas›
a.
Bir ülkenin yurttafllar›
aras›nda karfl›t düflünce ya da inançlar-
dan do¤an silahl› çat›flma.
kardefllik, -¤i
a.
1.
Kardefl olma durumu.
2.
Yak›n dostluk, arkadafll›k.
3.
Birlik,
beraberlik:
Kardefllik ba¤lar›m›z›n güç-
lenmesi gerekir.
kardefl okul
a. e¤b.
Bir okulun, yard›ma
gereksinim duydu¤u için seçip türlü
yard›mlarda bulundu¤u okul.
kardefl pay›
a.
Bir fleyi gönül r›zas›yla yar›
yar›ya bölüflme.
kardinal, -li
a. Fr.
Papay› seçen ve onun
dan›flman› olan baflpapazlardan her bi-
ri.
kardiyolog, -¤u
a.
Kalp hastal›klar› uzman›.
kardiyoloji
a. Fr.
Kalp ve kalp hastal›klar›n›
inceleyen t›p dal›.
kare
a. Fr.
1.
mat.
Kenarlar› ve aç›lar› birbi-
rine eflit olan dörtgen.
2.
ön a.
Bu bi-
çimde olan:
kare masa.
karekök
a. mat.
Karesi o say›ya eflit olan
say›.
karga
a. hayb.
Kargagillerden, tarla ve bah-
çelere zarar veren, patlak kara renkte,
iri gagal›, ötücü bir kufl.
kargaburnu
a.
Tel bükmekte kullan›lan, uç-
lar› sivri koniye benzeyen bir tür metal
k›skaç.
karga burun
ön a.
Burnu kemerli, sivri ve
uzun olan (kifli).
kargac›k burgac›k
ön a.
(yaz› için) E¤ri
bü¤rü, çarp›k, düzensiz, okunaks›z.
kargagiller
ç. a. hayb.
Kufllar s›n›f›n›n ötü-
cü kufllar tak›m›ndan, örnek hayvan›
karga olan kufllar familyas›.
kargafla
a.
Toplumda ortaya ç›kan düzen
bozuklu¤u, anarfli.
2.
Kar›fl›kl›k:
Tören,
büyük bir kargaflayla bafllad›.
karga tulumba
be.
Birkaç kifli, bir kifliyi ya-
kalay›p ellerinin üzerinde havaya kald›-
rarak:
Adam› karga tulumba denize att›-
lar.
karg›
a. esk.
Ucu sivri ve demirli uzun m›z-
rak.
kara yosunlar›
karg›
363
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 363
