yip de¤erlendirmek; k›yaslamak; muka-
yese etmek.
karfl›l›k, -¤›
a.
1.
Bir davran›fl›n, karfl› ta-
rafta yol açt›¤› davran›fl:
Ben bu ifli bir
karfl›l›k beklemeden yapt›m.
2.
Bir dil-
deki bir sözcü¤ü, baflka bir dilde ayn›
anlamda karfl›layan sözcük:
“Okul” söz-
cü¤ünün ‹ngilizcedeki karfl›l›¤› nedir?
3.
Bir fleyin bedeli:
Eme¤imin karfl›l›¤›-
n› istiyorum.
4.
Yan›t, cevap:
Sorumun
karfl›l›¤›n› bekliyorum.
karfl›l›kl›
ön a.
1.
‹ki kifli ya da toplulu¤un
aras›nda söz konusu olan eyleme efl
de¤er bir karfl›l›kla beliren:
Bu iki top-
lum aras›nda karfl›l›kl› hoflgörü olmal›.
2.
Konumlar› karfl› karfl›ya olan:
Kori-
dorda karfl›l›kl› iki kap› vard›.
3.
be.
Bir-
birine karfl› olarak:
Karfl›l›kl› flakalafl›-
yorlard›.
karfl›n
il.
Gerekenin tersine olarak, ra¤-
men:
Çok çal›flmas›na karfl›n baflar›l›
olamad›.
karfl›t
ön a.
Nitelik ya da durumlar› birbiri-
ne ayk›r› olan, ters düflen; z›t:
karfl›t dü-
flünce.
karfl›t anlaml›
a. dlb.
Anlamlar› bak›m›n-
dan birbirinin karfl›t› olan söz:
yarar-
l›/zararl›, savafl/bar›fl.
karfl›tl›k, -¤›
a.
Karfl›t olma durumu, tezat.
kart (I)
ön a.
Tazeli¤ini, körpeli¤ini yitirmifl:
kart fasulye.
kart (II)
a. Fr.
1.
Düzgün kesilmifl ince kar-
ton parças›.
2.
Bir kurulufltan al›nan, ta-
fl›yan›n kimli¤ini belirten ve ona kimi
haklar sa¤layan belge:
bas›n kart›, ö¤-
renci kimlik kart›.
3.
Kartpostal.
4.
Kart-
vizit.
kartal
a. hayb.
Kartalgillerden, yuvas›n›
yüksek kayal›klar üzerine kuran, ço¤un-
lukla k›z›l siyah tüylü, k›vr›k gagal›, iri
ve y›rt›c› bir kufl.
kartalgiller
ç. a. hayb.
Omurgal› hayvan-
lardan kufllar s›n›f›n›n kartallar tak›m›-
n›n gündüz y›rt›c›lar› (kartal, atmaca,
do¤an, flahin, çaylak, akbaba gibi) alt
tak›m›na giren büyük bir familyas›.
kartel
a. Fr. ekon.
Tekelci sermaye piyasa-
s›nda, birtak›m kurulufllar›n rekabeti s›-
n›rland›rmak ya da ortadan kald›rmak
için oluflturduklar› birlik.
kartlaflmak
(nsz.)
Kart duruma gelmek.
kartografi
a. Fr.
Haritac›l›k.
karton
a. Fr.
K⤛t hamuruyla yap›lan kal›n
ve sert k⤛t.
kartonpiyer
a. Fr. mim.
Duvar ve tavanlar›
kabartmalarla bezemek için kul-lan›lan
sertlefltirilmifl mukavva ya da alç›.
kar topu
a.
Avuç içinde s›k›l›p yuvarlaklafl-
t›r›lm›fl kar topa¤›.
kartotek, -¤i
a. Fr.
1.
Üzerinde çeflitli bilgi-
ler bulunan, belli bir sisteme göre dü-
zenlenmifl kartlar bütünü.
2.
Bu kartlar
bütününün sakland›¤› kutu, dolap vb.
kartpostal
a. Fr.
Dikdörtgen biçiminde ince
kartondan haz›rlanm›fl, bir yüzü resimli
posta kart›; kart.
kartufl
a. Fr.
Dolma kalem içine konulan
mürekkep dolu tüp.
kartvizit
a. Fr.
Üzerinde ad, soyad›, unvan,
adres gibi bilgiler bulunan, kifliyi tan›t-
maya yarayan, ince ve küçük karton
parças›; kart.
karyola
a. (karyo’la) ‹t.
Üzerine yatak ko-
yulup yat›lan tahta ya da metal kerevet.
kas
a. anat.
Kas›larak vücudun hareketini
sa¤layan organ ve bu organ›n telsi do-
kusu; adale.
kasa
a. (ka’sa) ‹t.
1.
Para ve de¤erli eflya
saklamaya yarayan metal dolap.
2.
Bir
iflletmede para al›nan yer:
Ödemeyi ka-
saya yap›n›z.
3.
Sand›k:
bir kasa bira.
4.
Kamyon gibi motorlu tafl›tlarda karo-
sere eklenen bölüm.
5.
Kap› ve pence-
re kanad›n›n tak›ld›¤› sabit çerçeve.
6.
sp.
Ayr› ayr› parçalardan oluflan ve yük-
sekli¤i ayarlanabilen atlama arac›.
kasaba
a. Ar.
K›rsal özelliklerini yitirme-
mifl, köyden büyük ve flehirden küçük
bir yerleflim merkezi.
kasap, -b›
a. Ar.
1.
Büyükbafl ve küçükbafl
karfl›l›k
kasap
366
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 366
