do¤rudan etkilenecek kiflilerin güçleri
oran›nda katk› sa¤lamas›.
kat›lmak (I)
(nsz., -e)
1.
Katmak eylemi
yap›lmak:
Bu süte su kat›lm›fl.
2.
Bir
toplulu¤a girmek, ifltirak etmek:
Ben de
arkadafllara kat›ld›m.
3.
Ortak olmak,
benimsemek:
Bu öneriye ben de kat›l›-
yorum.
kat›lmak (II)
(nsz.)
Afl›r› derecede gülme,
a¤lama, g›d›klanma gibi tepkiler s›ra-
s›nda solunum kaslar›n›n kas›lmas› so-
nucu soluksuz kalmak.
kat›r
a. hayb.
Atgillerden, erkek eflekle k›s-
ra¤›n çiftleflmesinden do¤an melez
hayvan.
kat›r gibi
çok inatç›, huysuz
(kifli).
kat›r kutur
be.
Sert ve kaba ses ç›kararak:
Elmay› kat›r kutur yedi.
kat›rt›rna¤›
a. bitb.
Baklagillerden, ince
dall›, sar› çiçekli, seyrek yaprakl›, çal›m-
s› bir bitki.
kat›fl›k
ön a.
‹çine baflka fleyler kar›flm›fl
olan, kar›fl›k.
kat› yürekli
ön a.
Ac›mas› olmayan, zalim,
tafl yürekli.
kati
ön a. (kati:) Ar.
Kesin.
katil (I)
(ka:til) (k kal›n okunur) Ar.
‹nsan
öldüren kifli, cani.
katil, -tli (II)
a. (k kal›n okunur) Ar.
Öldür-
me.
kâtip, -bi
(kâ:tip) Ar.
Yazman, sekreter.
katiyen
be. (kati:yen) (k kal›n okunur) Ar.
1.
Hiçbir zaman, asla.
2.
Kesinlikle.
katiyet
a. Ar.
Kesinlik.
katk›
a.
1.
Bir fleyin gerçekleflmesine bilgi,
emek, para vb. ile kat›lma; yard›m.
2.
Bir fleye kat›lan baflka bir madde.
katlamak
(-i)
1.
Kumafl, k⤛t, giysi gibi
fleyleri üst üste kat oluflturacak biçimde
bükmek.
2.
Aç›l›p kapan›r bir eflyay› bü-
küm yerlerinden bükerek katlamak.
katlanmak
(nsz.)
1.
Katlamak eylemi yap›l-
mak.
2.
(-e) mec.
Hofl olmayan bir du-
ruma, güç koflullara dayanmak.
katletmek
(-i) Ar.+T.
‹nsan öldürmek.
katliam
a. (katli:am) Ar.
Topluca öldürme,
k›r›m, soy k›r›m›.
katmak
(-i, -e)
Bir fleyin içine, üstüne ya da
yan›na niteli¤ini de¤ifltirmek ya da nice-
li¤ini art›rmak için baflka bir fley ekle-
mek, kar›flt›rmak:
una su katmak.
katman
a.
1.
Birbiri üzerinde bulunan yas-
s›ca maddelerden her biri, tabaka.
2.
yerb.
Alt›nda ya da üstünde olan kayaç-
lardan ayr›labilen, kal›nl›¤› 1 cm’den az
olmayan tortul kayaç birimi.
katman bulut
a. gökb.
Gri renkli, sise ben-
zeyen ancak yere kadar inmeyen bulut
tabakas›.
katmanlaflmak
(nsz.) yerb.
Üst üste gel-
mifl katmanlar durumunda yerleflmek.
katmer
a.
1.
Bir fleyi oluflturan katlardan
her biri.
2.
Aras›na ya¤ ya da kaymak
sürülerek katlanm›fl yufka ekme¤i.
katmerli
ön a.
1.
Katmeri olan, kat kat:
kat-
merli çiçekler.
2.
(bir durum için) Çok
fazla, afl›r›.
Katolik
öz a. Fr.
1.
Roma kilisesinin kendi-
ne verdi¤i ad.
2.
a.
ve
ön a.
Katolik
mezhebinden olan (kifli).
Katoliklik, -¤i
öz. a.
1.
Papan›n ruhani ön-
derli¤ini tan›yan Hristiyan mezhebi.
2.
Katolik olma durumu.
katot, -du
a. Fr. kim.
Eksi uç.
katran
a. Ar. kim.
Odun, kömür vb. organik
maddelerden dam›tma yoluyla elde edi-
len, kara renkte, suda erimeyen bir
madde.
katrilyon
a. Fr.
Bir milyon trilyon.
katsay›
a. mat.
Bir niceli¤in kaç kat› al›nd›-
¤›n› gösteren say›.
kat yuvar›
a. gökb.
Atmosferin 10 ile 60
km yükseklikleri aras›nda kalan katma-
n›, stratosfer.
kauçuk, -¤u
a. Fr.
1.
bitb.
S›cak bölgelerde
yetiflen, gövdesi odunsu, yapraklar›
oval biçimli, öz suyu yap›flkan bir bitki.
2.
Baz› a¤açlardan, özellikle lastik a¤a-
c›ndan ya da baz› petrol art›klar›n›n bir-
leflimiyle elde edilen, dayan›kl› ve esnek
kat›lmak
kauçuk
369
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 369
