tribün
a. Fr.
Stadyum, hipodrom, kapal›
spor salonlar› gibi yar›flma ve gösteri
yap›lan yerlerde izleyicilerin oturdu¤u
basamakl› yer.
trigonometri
a. (trigonome’tri) Fr. mat.
Bir
üçgenin bilinmeyen kenarlar›n› ya da
aç›lar›n› hesaplamay› konu edinen ma-
tematik kolu.
triko
a. (tri’ko) Fr.
Örülerek dokunan bir
cins kumafl.
trilyon
a. Fr.
1.
Bin kere milyara eflit olan
say›.
2.
Bu say›n›n ad›.
trio
a. (tri’yo) ‹t.
1.
müz.
Üçlü.
2.
ön a.
mec.
Üç kifliden oluflan.
tripleks
a. Fr.
Üç katl›, üç kattan oluflan
(daire).
triportör
a. Fr.
Eflya tafl›mak için bir kasas›
bulunan, genellikle motorlu, üç teker-
lekli küçük tafl›t; üçteker.
trityum
a. (tri’tyum) Fr. kim.
Hidrojenin,
atom a¤›rl›¤› yaklafl›k 3 olan radyoaktif
izotopu.
trol, -lü
a. ‹ng.
Teknelerle suyun dibinde
sürüklenerek çekilen genifl a¤›zl› bal›k
a¤›.
troleybüs
a. (trole’ybüs) ‹ng.
Kent içi ulafl›-
m›nda, hava hatt›ndan ald›¤› elektrikle
çal›flan otobüs.
trombon
a. Fr. müz.
Fincan biçimli bir a¤›z-
l›¤› olan ve sürgüsünün hareketiyle de-
¤iflik yükseklikte sesler ç›karan bak›r
üflemeli bir çalg›.
trompet
a. Fr. müz.
Bir a¤›zl›k ve kendi üze-
rine bükülmüfl silindir bir borudan olu-
flan üflemeli bir çalg›.
tropikal, -li
a. Fr. co¤.
Dönencelere (O¤lak
ve Yengeç) yak›n bölgelerle ilgili, bu
bölgelere iliflkin olan:
tropikal orman.
tropikal kuflak, -¤›
a.
‹ki dönence (O¤lak
ve Yengeç) aras›nda bulunan s›cak böl-
ge.
troposfer
a. Fr.
Atmosferin yer yüzeyinden
11 kilometre yükse¤e kadar uzanan en
alt katman›.
tu
ünl. (tu:)
“Yaz›klar olsun” anlam›nda kul-
lan›l›r.
tuba
a. Fr. müz.
Üzerinde pistonlar yer
alan, ses borusu koni biçiminde olan,
bak›rdan üflemeli bir çalg›.
tufan
a. (tu:fan) Ar.
1.
Nuh Peygamber za-
man›nda ya¤d›¤› ve tüm dünyay› su
bask›n› alt›nda b›rakt›¤›na inan›lan flid-
detli ya¤mur.
2.
mec.
Sel getiren flid-
detli ya¤mur.
tugay
a. ask.
Kara kuvvetlerinde alaydan
büyük, tümenden küçük birlik.
tu¤
a. tar.
Do¤u ülkelerinde hükümdarl›k,
vezirlik, beylik vb.nin göstergesi say›-
lan, öküz ya da at k›l›ndan yap›lan sor-
guç.
tu¤amiral, -li
a. (tu’¤amiral) ask.
Deniz
kuvvetlerinde albay ile tümamiral ara-
s›ndaki rütbe ve bu rütbeyi tafl›yan ami-
ral.
tu¤general, -li
a. (tu’¤general) ask.
Kara
kuvvetlerinde albay ile tümgeneral ara-
s›ndaki rütbe ve bu rütbeyi tafl›yan ge-
neral.
tu¤la
a. (tu’¤la) Lat.
Duvar örmek üzere kil-
li topraktan kal›plan›p güneflte kurutul-
duktan sonra özel ocaklarda piflirilerek
haz›rlanan inflaat gereci.
tu¤ra
a.
1.
tar.
Osmanl› padiflahlar›n›n im-
za yerine kulland›klar› özel bir iflaret.
2.
Metal paran›n resimli yüzü, tura.
tuh
ünl.
“Yaz›klar olsun” anlam›nda kullan›-
l›r.
tuhaf
a. Ar.
1.
Al›fl›lmam›fl, yad›rgat›c›.
2.
fiafl›lacak, garip.
3.
Gülünç, komik.
4.
Anlafl›lmaz.
(bir) tuhaf olmak
flafl›r-
mak, ne yapaca¤›n› bilememek.
tuhafiye
a. (tuha:fiye) O.T.
Çorap, mendil,
eldiven gibi eflyayla dikifl ve el ifli mal-
zemelerinin tümü.
tuhafiyeci
a.
1.
Tuhafiye satan kifli.
2.
Tu-
hafiye sat›lan dükkân.
tuhaflaflmak
(nsz.)
1.
Tuhaf ve yad›rgana-
cak duruma gelmek.
2.
fiafl›rmak.
3.
Huyu de¤iflmek.
tuhafl›k, -¤›
a.
1.
Tuhaf, flafl›rt›c›, yad›rga-
tribün
tuhafl›k
613
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 613
