t›c› durum.
2.
Tuhaf, flafl›rt›c›, yad›rga-
t›c› davan›fl.
tuluat
a. (tulu:a:t) Ar. tiy.
Geleneksel Türk
tiyatrosunda yaz›l› metin olmadan, ön-
ceden kararlaflt›r›lm›fl tasla¤›n oyuncu-
lar taraf›ndan yak›flt›r›lan sözlerle ta-
mamland›¤› sahne oyunu.
tulum
a.
1.
Baz› yiyecek ve içecekleri koru-
mak için kap olarak kullan›lan, bütün
olarak yüzülmüfl ya da torba biçiminde
dikilmifl hayvan derisi.
2.
Gö¤sü örten
bölümü pantolonla bitiflik dikilmifl giy-
si.
3.
Bacak bölümü patik biçiminde so-
na eren bebek giysisi.
4.
müz.
Gövdesi
deriden yap›lm›fl üflemeli bir çalg›.
tulumba
a. (tulu’mba) ‹t.
1.
S›v›lar› yük-
seltmeye ya da basmaya yarayan ayg›t.
2.
S›v› püskürtmeye yarayan ayg›t.
tulumbac›
a.
1.
Tulumba yapan, satan ya
da onaran kifli.
2.
esk.
Osmanl›larda it-
faiye görevini yapan kiflilere verilen ad.
tulumba tatl›s›
a.
Hamurun, özel bir maki-
neyle s›k›l›p oluklu bir biçim verilmesi
ve k›zg›n ya¤da piflirildikten sonra üze-
rine flerbet dökülmesiyle haz›rlanan bir
tatl›.
tulum peyniri
a.
Tulumlara bas›lan ve ol-
gunlaflt›ktan sonra yenilen, bir tür tuzlu
ve kokulu peynir.
tulyum
a. Fr. kim.
Atom numaras› 69, atom
kütlesi 168,93 olan ve nadir bulunan bir
element (simgesi: Tm).
tumturakl›
ön a.
Anlama bir fley katmayan,
süslü sözcüklerle dolu, gösteriflli, kula-
¤a hofl gelen ancak anlama bir fley kat-
mayan:
tumturakl› sözler.
tunç, -cu
a.
Bak›r ve kalay kar›fl›m›, bronz.
tundra
a. (tu’ndra) Fr. co¤.
Kutuplara yak›n
bölgelerdeki bitki örtüsü; bu bitkilerle
kapl› genifl alan.
tungsten
a. Fr. kim.
Ampullerde, elektrikli
f›r›nlarda ›s›t›c› rezistanslar›n vb.nin ha-
z›rlanmas›nda kullan›lan ve atom nu-
maras› 74, atom kütlesi 183,85 olan bir
element (simgesi: W).
tur
a. Fr.
1.
Dolaflma.
2.
Belirlenmifl bir
programa göre yap›lan gezi:
Tura kat›l-
d›k.
3.
Bir sonuca ulafl›ncaya kadar ya-
p›lan oylamalardan her biri:
Yasa tasa-
r›s›, yap›lan ikinci tur oylamada da ka-
bul edilmedi.
4.
sp.
Eleme yöntemiyle
gerçeklefltirilen organizasyonlarda iki
karfl›laflmadan oluflan evre:
Galatasaray
üçüncü tura ç›kt›.
tur atmak
hlk.
dolafl-
mak.
tura
a. Tu¤ra.
Turan
öz. a. (tu:ran) Far.
Turanc›lar›n dün-
yadaki tüm Türkleri birlefltirerek kur-
may› amaçlad›klar› düflsel devlet.
Turanc›
öz. a.
ve
ön a.
Turanc›l›k yanl›s›
olan (kifli).
Turanc›l›k, -¤›
öz. a.
Tüm Türklerin tek va-
tan ve tek bayrak alt›nda birleflmelerini
amaçlayan siyasal ak›m.
turfanda
ön a. Far.
(meyve, sebze için)
Mevsimin bafl›nda ilk yetiflen:
turfanda
domates.
turist
a. Fr.
Dinlenmek, e¤lenmek, görmek,
tan›mak amac›yla geziye ç›kan kifli.
turistik, -¤i
a. Fr.
1.
Turizmle ilgili olan:
tu-
ristik gezi.
2.
Turistlerin gereksinimleri-
ni karfl›lama amac›n› gözeten:
turistik
lokanta.
turizm
a. Fr.
1.
Dinlenmek, e¤lenmek, gör-
mek, tan›mak gibi amaçlarla yap›lan ge-
zi.
2.
Bir ülkeye, bir bölgeye geziler dü-
zenlemek ya da bir ülkeye, bir bölgeye
turist çekmek amac›yla al›nan ekono-
mik, kültürel önlemlerin ve yap›lan ça-
l›flmalar›n tümü.
turkuaz
a. Fr.
1.
Yeflile çalan mavi renkte
de¤erli bir tafl.
2.
Yeflile çalan mavi
renk.
3.
ön a.
Bu renkte olan.
turna
a. (tu’rna) hayb.
Turnagillerden, uzun
bacakl› ve boyunlu, genifl kanatl›, göç-
men bir kufl.
turne
a. Fr.
Gösteri yapmak amac›yla tiyat-
ro oyuncular›n›n, flark›c›lar›n yurt d›fl›
ya da yurt içinde gerçeklefltirdikleri ge-
zi.
tuluat
turne
614
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:59 Page 614
