PURESON’IN DE⁄ER‹
ANLAfiILIYOR
Günler boyu Herbert, gemide Bob’la Ozara’dan baflka
kimseyi görmedi. Bob’›n kamaras›nda kapal› kalm›flt› hep.
Kimsenin onun varl›¤›ndan haberi yoktu. Bob, baflkas›na ait
olan bir hayvan› ald›¤›n› biliyordu. Bu yüzden, kimsenin iflin
fark›na varmas›n› da istemiyordu. Sidney (Sidniy)’e yanafl›n-
ca, iyi fiyat veren birine satmay› düflünüyordu.
Bob, hayvan›n çok ak›ll› oldu¤unun hemen fark›na var-
m›flt›. Ö¤renmeye çok yatk›n oldu¤unu da anlam›flt›. Daha
çok para kazanabilmek için, Herbert’› yetifltirmeye giriflti.
Bob, bazen Herbert’a, yemesi için tavuk kemikleri veri-
yordu. Bu kemikleri, kap›n›n arkas›ndaki köflede yemesi ge-
rekti¤ini bir kere söylemiflti. Bu da Herbert’›n ö¤renmesi için
26
