birisi koridorun ucunda göründü. Gelen Kaptan Arthur’du.
Sevgili kedisinin yerde süründü¤ünü görmek, onu öfkelendir-
meye yetmiflti.
Kaptan, koca ayakkab›s›yla hiç ac›madan Herbert’›n kar-
n›na bir tekme savurdu. Herbert, solu¤unun kesildi¤ini du-
yumsad›. Sonra yere uzand›. ‹ki köpek bunu f›rsat bilerek
üzerine çulland›lar. Herbert, can›n› kurtarmas› gerekti¤ini an-
lam›flt›. Anî bir hareketle, köpeklerden birinin ön aya¤›n› kuv-
vetle ›s›rd›. O, bir kenarda can›n›n ac›s›yla u¤rafl›rken Her-
bert, ötekini kovalamaya bafllad›. ‹ki ad›m sonra yakalayarak
omzundan ›s›rd›. Bu s›rada, Kaptan Arthur’un ikinci tekmesi-
ni de bö¤rüne yedi.
Herbert’›n can› çok yanm›flt›. O böyle fleye ald›rmazd›,
ama flimdiye kadar kimse ona tekme atmam›flt›. Kaptan Art-
hur’a karfl›, içinde fliddetli bir kin duydu. Bir daha tekme ye-
meye dayanamazd›.
Önce, oldu¤u yerde hareketsiz kald›. Kendisine üçüncü
kez vurmak için kalkan baca¤› havada yakalad›. Pantolonu
öyle kuvvetle çekti ki, Kaptan Arthur dengesini kaybetti. Ken-
disini toparlayamadan “güm” diye yere oturuverdi.
Bir süre öylece, flaflk›n, oturdu¤u yerde kalakald›. Ama
Herbert çok öfkeliydi. Bir s›çray›flta kaptan›n omzunu h›nçla
›s›rd›. Kaptan Arthur, koca göbe¤ine karfl›n h›zla yerinden
kalkt›. Daha kendini toparlamaya vakit bulamadan Herbert’›n
diflleri bile¤ini yakalam›flt› bile. Can ac›s›yla bir tekme savur-
32
