Herbert’›n bütün bunlardan hiç haberi yoktu. Kedi, hemen
Herbert’›n kokusunu alarak harekete geçmiflti. Çevresine ba-
k›narak giden Herbert’›n birdenbire üstüne atlad›. ‹lk anda,
Herbert tehlikenin nereden geldi¤ini pek kestirememiflti. Ne
cins bir fleyle karfl›laflt›¤›n› anlayabilmek için, çevik bir hare-
ketle geriye do¤ru at›ld›.
Herbert’›n kesinlikle, bu kavgada günah› yoktu. Tüyleri di-
kildi. Birden karfl›s›ndakinin ne oldu¤unu gördü. Fakat kedi
durmaks›z›n, ikinci kez Herbert’›n üstüne atlad›. Kuyru¤u ka-
barm›fl; t›rnaklar›, kartal gagas› gibi ortaya ç›km›flt›. Öfkesin-
den ne yapaca¤›n› bilmez bir durumdayd›.
Fakat gururlu bir ‹rlandal› köpek, bu kadar hakarete daya-
namazd›. Üstüne at›lan kediyi havada yakalayarak yere çal-
d›. Fakat bu mücadelenin henüz bafllang›c›yd›. Birden arka-
s›ndan havlamayla uluma aras› garip sesler duydu. Tehlikeyi
sezdi. Oldu¤u yerden ç›k›p gitmek istedi. Fakat kaptan›n iki
köpe¤i, dostlar› olan kedinin yard›m›na gelmifllerdi. Bunlar›
çok küçükken yuvalar›ndan çalan Bob, terbiye ettikten sonra
Sidney’de Kaptan Arthur’a satm›flt›.
Herbert’›n da kafas› k›zm›flt›. Üstüne durmadan kediler,
köpekler sald›r›yor; yüzünü gözünü t›rmalamaya çal›fl›yorlar-
d›. Herbert’›nsa kimseyle kavga etmeye niyeti yoktu. Üstelik
düflmanlar›n› da hiç tan›m›yordu. Köpekler, her yan›ndan
sald›r›yorlar; biri baca¤›n› ›s›r›rken, öbürü kula¤›ndan yakal›-
yordu. Bo¤uflman›n en k›zg›n oldu¤u anda, hiç beklenmeyen
31
