Kuvvetlerinde en küçük rütbeyi tafl›yan
subay.
ast›m
a. (a’st›m) Fr. t›p
Nefes darl›¤›, h›r›lt›
ve öksürük nöbetleriyle ortaya ç›kan bir
hastal›k.
astigmat
a.
ve
ön a. Fr. t›p
Net görmeyen
(göz).
astigmatizm
a. Fr. t›p
Gözün saydam taba-
kas›n›n ›fl›¤› düzgün k›rmamas› ya da
kornea tabakas›n›n e¤rili¤inin düzgün
olmamas› nedeniyle oluflan ve net gör-
meyi engeleyen göz kusuru.
astragan
a. (Rusya’daki Astragan kentinin
ad›ndan)
1.
Karakul kuzusundan elde
edilen k›v›rc›k tüylü post.
2.
ön a.
Bu
posttan yap›lm›fl olan:
astragan ceket.
astrolog
a. Fr.
Astrolojiyle u¤raflan kifli, y›l-
d›z falc›s›, müneccim.
astroloji
a. Fr. gökb.
1.
Gök cisimlerinin
hareketleriyle insan davran›fllar› aras›n-
da iliflki kuran ve önemli olaylar›n olufl
tarihine göre insanlar› gruplara ay›ran
bilim dal›.
2.
Gök cisimlerinin hareket-
lerine göre insanlar›n do¤um tarihlerini
temel alarak karakter çözümlemesi yap-
may› ya da yeryüzünde önemli olaylar›n
olabilece¤ini konu edinen dal; y›ld›z fal-
c›l›¤›, müneccimlik.
astronom
a. Fr.
Astronomi bilgini, gök bi-
limci.
astronomi
a. Fr.
Gök bilimi.
astronot
a. Fr.
Uzay adam›, kozmonot.
astsubay
a. (a’stsubay) ask.
Türk Silahl›
Kuvvetlerinde astsubay çavufltan, ast-
subay k›demli baflçavufla kadar çeflitli
rütbeler tafl›yan asker.
Asyal›
öz. a. (a’syal›)
1.
Asya’da yaflayan
kifli.
2.
ön a.
Asya’ya özgü olan ya da
Asya ile ilgili olan.
afl
a.
Piflirilerek haz›rlanan yiyecek:
“Afl›n›,
eflini, iflini bil.”
-Atasözü.
afla¤›
a.
1.
Bir fleyin yere yak›n olan bölü-
mü, alt taraf›:
Bu binan›n afla¤›s› market
olacak.
2.
E¤imli bir yerin alçakta olan
taraf›:
Bu tepeden afla¤›ya inmek için
baflka bir yol var m›?
3.
ön a.
Bir yere,
bir fleye göre daha altta, daha alçakta
olan:
Afla¤› daireyi kiraya veriyorlar.
4.
Nitelik bak›m›ndan de¤ersiz, düflük:
Ne-
dense kendisini çevresindeki insanlar-
dan afla¤› görürdü.
5.
Nicelik bak›m›n-
dan az:
Sat›fl›m›z› art›rmak için fiyatlar›-
m›z›n daha afla¤›da olmas› gerekir.
6.
be.
Alta, yere do¤ru:
Afla¤› iniyorum,
seni orada beklerim.
afla¤›lamak
(-i)
Bir kimseyi söz ve davra-
n›fllar›yla küçük düflürmek, onun onu-
runu k›rmak ya da bir fleyi de¤erinden
düflük göstermek:
Niçin beni afla¤›l›yor-
sun?
afla¤›l›k, -¤›
a.
1.
Niteli¤i düflük olma du-
rumu, adilik:
Böyle bir afla¤›l›¤› yapa-
maz!
2.
ön a.
Niteli¤i düflük, adi:
Afla¤›-
l›k bir insanm›fl.
afla¤›l›k duygusu
a. ruhb.
Kiflinin çeflitli
nedenlerle kiflili¤ini baflkalar›yla karfl›-
laflt›r›p kendini küçük, yetersiz ve afla¤›
görmesine yol açan duygu.
afla¤› yukar›
be.
1.
Bir yerde sürekli olarak
sa¤a sola:
Odan›n içinde afla¤› yukar›
dolaflmaya bafllad›.
2.
Yaklafl›k olarak,
tama yak›n, hemen hemen:
Afla¤› yuka-
r› benim boyumdayd›.
aflama
a.
1.
Bir olay›n gerçekleflmesi süre-
cinde birbirini izleyen ve geçilmesi ge-
rekli dönemlerden her biri, evre:
‹flin
daha haz›rl›k aflamas›nda birçok sorun
ç›kt›.
2.
Bir bütünlük içinde önem ve
de¤er bak›m›ndan yükselen basamak,
kademe, rütbe, mertebe:
O daha ç›rak,
henüz kalfal›k aflamas›na gelmedi.
aflç›
a.
1.
Mesle¤i otel, lokanta, fabrika gi-
bi yerlerde yemek yapmak olan kifli, ah-
ç›:
Bu otelin aflç›s›n› tebrik ederim, ne-
fis yemekler yap›yor.
2.
‹yi yemek ya-
pan kifli, ahç›:
Benim iyi bir aflç› oldu-
¤um söylenir.
3.
Küçük lokanta, ahç›:
Karfl›daki aflç›da birer çorba içelim mi?
aflç›bafl›, -n›
a.
1.
Birden çok aflç›n›n bir-
likte çal›flt›¤› yerlerde aflç›lar›n bafl› olan
ast›m
aflç›bafl›
66
Emel-Zuhal Sözlük-Harfler 21/07/2010 20:58 Page 66
